acımı bir kenara bırakıp ağzını burnunu kırmak istediğim akraba.
başıma gelmişliği de var böyle bir durumun. babaannemin cenazesinde evden kovdum yüz kişinin içinde.
kurban ederim seni ölmüş toprak olmuş babaannemin tırnağına kaltak karı.
o da bir şey mi? benim bir tanıdığım anlatmıştı. bir yerden üstü açık pidelerden gelmiş. bu başlamış yumulmaya üstüne bir de pul biber istemiş kola aldıralım demiş. ulan ben orada olacaktım nasıl girişirdim ben o herife orada.
Kardeşinin taziyesinde (ki zaten o da amcam oluyor) facebook profil fotoğrafımı değişeceğim yeğenim gel fotoğrafımı çek diyen amcaya sahip olduktan sonra anormal karşılamadığım başlık. Hemen her taziyede/cenazede yapılıyordur muhtemelen.
bu tipler cenaze evini düğün yeri gibi görür, konuşacak illa ki birini bulurlar. fısfıs fısfıs cenaze sahiplerine saygıları da yoktur. ne konuşacaksan çık çıkarı konuş. çok sinir insanlardır, bu tipler dini düğünleri de de berbat ederler. hoca kuran okur, bunlar huşu içinde dinleyeceği yerde dedikodu yaparlar.
ceset ortada . kadınlar ağlıyor. sakallı amca aspirinin faydalarını anlatıyordu. ulan be adam tamam güzel muhabbetde git kahveye millet cenaze evinde hafif fısıldamalarla gülmeye başlaması çok mu hoş.
babamin mevludunde nisanlima goz koyan uzak akraba teyzeyi surukleyerek ve doverek evden atmis biri olarak soyleyebilirim ki, olmaz olsun oyle akraba. serefini s.ktiklerim. gene sinirim zipladi.
