eğer cenaze bir yakınınızsa söylenenler koca bir boşluktan ibarettir.çünkü ağzınızı bıçak bile açamaz.beyniniz öylesine ağırdır ki sanki çenenize basıç yapar ama;yalnız kaldığınız zamanlar çok farklıdır onunla konuşur gibi konuşmaya,göz yaşlarınız arasında bu onu son görüşünüzmüş gibi düşünerek,söylemek istediğiniz herşeyi ve zamanında söyleyemediklerinizi büyük bir edebiyatçı yeteneğiyle anlatırsınız.bunun nedeni tamamen o an ona odaklanmış olmanız ve zaten söylediklerinizi o gittiği andan itibaren düşünüyor olmanızdır.her şey bittikten sonra biraz daha rahatlamışsınızdır;zaten bu evredir hayata geri dönmenizi sağlayan ve ölenle ölünmez dedirten.Başınız sağ olsun...
