ülkesini daha bir çok sever insan bunu dinlerken. hakkari'den tutun da edirne'ye kadar; insanların sesleri iliklerinize işler. iliğinizde hissedersiniz ezilmiş insanların çığlıkları, okulları olmadığı için okuyamayan çocukları.. sosyal hizmet götürülmediği için geri kalmış yaşamları.. biraz katı-istenmeyen şeyler vurgulanır şarkıda, o ayrı ama bana en çok bunları hatırlatır bu şarkı. söylemek isterim haykırırcasına..
*
*
dağların yücesinde ateş yanar,
oturmuş da başına sevdalılar.
her şeyi tersten anlamaya bayılan insanlarımızın sayısı çokça fazla oldugundan yanlış anlaşılan şarkı.
adam bir dinliyor, dağı görüyor, yıldızlı bereyi görüyor. aha bu kesin pkk'ya yazılmış diyor. lakin öyle mi? tabi ki değil.
cemo, pkk'lı köpeklere, vatan hainlerine yazılmış bir şarkı değildir.
cemo, gerçek devrime, gerçek devrime olan özleme, güneş'e gömülenlere yazılmıştır. cemo, denizlere, yusuflara, hüseyinlere yazılmıştır. onlara özlemdir cemo.
Konyada bir adanacı-ocakbaşı havasında mekan adı. Özellikle Kule Site civarında olana gidilmemesi tavsiye olunur zira içerisinde daha evvel fare,böcek vs bulunduğu belediye tarafından rapor edilmiştir.
kemal bilbaşar'ın türk dil kurumu roman ödülüne layık görülmüş bir eseri.
kitaba ilk başta biraz ön yargıyla yaklaştım fakat daha sonra kitabı okudukca eserin dili beni esir aldı. açıkcası cemo'ya karşı içimde aşk oluşabilirdi, hatta hep onun hayalini kurmayı da kitaba ilk başladığımda düşündüm, fakat kitabın ilerleyen sayfalarında cemo'nun daha 13-14 yaşında olduğunu öğrenmem beni cemo'dan soğuttu. onu yerine bende senem'e aşık oldum. muhtemelen çancı memo'da senem'i daha çok sevmiş olabilir. cemo daha çocuk ama yiğitliğine söz söylenmeyecek bir çocuk.
kitaptan aklımda kalan tek söz:
korkaklar her gün ölür cesurlar bir kez ölür.
grup yorum'un en sevdiğim şarkılarından biridir.
ayrıca faşistler ve gericiler tarafından insanları (tabiri caizse) "dağa çıkmaya teşvik etme" gerekçesiyle dava açılmıştır.
