oğlum nasıl ölür ya? yani adam gitti resmen. ilk aldığım albüm aynanındı. bir ara destana geçmişti, nasıl kızmıştım duyduğumda. şimdi komple gitti yani. şaka gibi.
grup ilk çıktığında seslerini ayırt edemiyordum. çünkü erhan güleryüz'ün sesi daha baskındı. hep diğerinin sesini merak ediyordum acaba nasıl diye. sonra bir şarkıda solo olarak söylemişti, arada. inanamamıştım. yumuşacık, insanın yürek telini titreten bir ses! cemil özeren'in sesi! ama maalesef artık duyamayacağız. ilk gençliğimizin en güzel şarkılarını yapmış adam...elveda. mekanın cennet olsun!
hep erhan güleryüzün gölgesinde kaldığını düşünmüştüm. belki bu nedenle bilmiyorum daha bir sempatim vardı kendisine. ölünce sevemezsem seni, gittiğin yağmurla gel her biri bizim dönem için unutulmaz şarkılar. binlerce insanın aşklarında, ayrılıklarında, evliliklerinde izleri vardır. allah rahmet eylesin. benim için ayna grubu hiç tek başına erhan güleryüz olmadı bu nedenle ayna kırıldı ve hatıralarda kaldı artık.
yıllar önce, mesleğinin zirvesindeyken öğle vakti bir dost masasında tesadüfen karşılaşmıştım. Masada herkes kahve çay içerken o kendisine özel getirilen viskisinden içiyordu. Bir yandan konser anılarını, cem uzan'la olan karşılaşmasını viskisini içerek anlatıyordu.
Şöhret ve paranın çoğu kişiye yaptığı gibi ona da etkisi alkolizm olmuştu.
Masadan hepimizden önce yanındaki kız arkadaşı ile ayrıldı. O arada masanın tüm hesabını ödemişti.
Allah rahmet eylesin.
aşk denilen duyguyu edebiyatıyla,müziğiyle hepimize daha küçücükken öğreten bu özel grubun tekrar bir araya gelebileceği hayaliyle yaşarken ölüm haberi ile hepimizi derinden sarsan ayna gurubunun üyesi..
az mı dinledik seni yazlıklarda arabalarda şarkılarının sonundaki şiirleri bağıra çağıra sana eşlik ederek.
hey gidi cemil ağabey biz sevenlerin olarak senin sanata ve karakterlerimize kattıklarını unutmayacağız..tanışmayı çok isterdim seninle nasip değilmiş..ama senin sesini, müziğini dinleyebilmiş olmak bile çok büyük bir onur..toprağın bol,ruhun şaad olsun..hem sanatçılar ölür mü hiç!..
--spoiler--
Artık çıkmıyorum istiklale
Sabah Fatma hanım uyandırıyor
Helva,ekmek,çay bana onlar bakıyor
Odanın hali perişan ben perişan kimse yok işime karışan
Ara sıra balkona çıkıyorum
Fesleğenler kuruduğunda ocaktı ben baharı bekliyorum
Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala
Gözüm şişelere takılıyor becerebilseydim ne ala
Bu günlerde böyleyim ben yas denen şiirdeyim
Bir köşede gülüşün var sırtımda kanlı bıçağın
Hiç bir zaman duymayacağın duysan da anlamayacağın
Bir çığlıkta
SANA BiRiKiYORUM....
--spoiler--
hakkı yenilmiş, emekleri çalınmış, tekmeyi yemiş ve kahrından kanser olup gitmiştir. şimdi ise arkasından timsah gözyaşları döküyorlar utanmadan. gün gelir o adamın ahı size de çıkar. bunları unutma erhan güleryüz. o adamı kullandın ve bir çul gibi yere fırlattın. http://www.google.com.tr/...=0CDMQ9QEwBQ&dur=1239
normal, vasat bir müzisyendi, belki iyiydi ben pek anlamam. onu
lisede falan dinlerdim,
"son deminde akşam
merhaba dostum hüzün
yalnızım yine yalnız
nerdesin iki gözüm
böyle mi yaşanır,
ayrılık acısı,
göslerimden anla yeter...
gelde al canımı al da kurtulayım,
ayrılık ölümden beter, sende unuttun .... "
diye giden bir ayna parçası hala daha aklımda bir yerde durur. siyasi tavırlarını sevmem ama söyledikleri parçalar dinlenilebilitesi yüksek şeylerdi.
aşık falan mıydık lan bide, vardı o zaman öyle teranelerimiz.
50 yaşında bir adamın ölmesi üzücü, ne diyelim yakınlarına başsağlığı, sevenlerine sabırlar diyorum.
ölmeden önce de severdik dinlerdik. facebook profiline yazdığımız övgü dolu sözler kendisini çok mutlu ederdi. istanbul klibinin 5000 tıklanma sayısı bile mutlu etmişti abimizi. arkadaşınla girdiğin iddaa yı kazandın be abi. mekanın cennet olsun.
çocukluğumuzun sesidir , sessiz sedasız duruşu müziğe geri dönme çırpınışları bile kimsenin dikkatini çekmemiştir. Erol köse tarafından iftiralarla aynadan koparılmış,iftiralarla ölüm döşeğinde bile rahat bırakmamıştır.Erhan abinin kader arkadaşıdır. Mekanın cennet olsun kel adam, gittiğin yağmurla gel.
