mısır'ın karizmatik, sosyalist, baas partisi lideri, panarabist.
gerçekten* anti-emperyalist bir arap milliyetçiliği örgütledi. gelmiş geçmiş bu en büyük arap liderinin 1956 arap israil savaşı'yla parlayan yıldızı 6 gün savaşları'ndan sonra söndü.
kendisi de zaten bu yenilgiye dayanamamış 3 yıl sonra, 1970 yılında ölmüştür.
israil barbarlığına arapların verdiği cevap. birleşik arap devleti ideali ve kısa süreli pratiğinin mimarı. 3. dünyanın en çok sevilen liderlerinden biri olmuştur.
araplar'ı örgütleyip israil'i köşeye sıkıştırmış; üst üste israil'in savaş nedeni* saydığı haltları etmiş; yetinmemiş "israil'e saldırmanın günüdür. israil ortadoğu'da barındırılmamalıdır" diye bar bar bağırmıştır.
sonunda israil, göt kadar toprakları yerine arap topraklarında savaşmayı yeğlemiş ve önleyici saldırıya girişmiştir.
sonuç:
savaşın ilk beş dakikasında 340 mısır savaş uçağı'nın yalnızca 31'i kalmış. diğer uçakları havalanamadan yok edilmiştir.
aynı gün içinde bu nasır salağı ürdün'e "biz israil'i bitirdik, haydi siz de dalın" mesajı çekmiştir. bunun sonucunda ise israil hava kuvvetleri'ne bağlı jetleri mısır uçağı sanıp saldırmayan ürdün hava kuvvetleri'ne bağlı savaş uçakları da düşürülmüş ve ürdün savaş dışı bırakılmıştır.
israil ertesi gün hava kuvvetleri sağlam olan tek saldırgan devlet olan suriye üstüne gitmiş ve onları da bitirmiştir.
kalan sürede israil, arap ittifağı'nın yer birliklerini bitirmiş; iran'ın yolladığı yardım konvoyunu menziline varamadan yok etmiştir falan filan...
6 gün sonucunda ölen yaklaşık 800 israil askeri'ne karşı arap ülkelerinin ölü sayıları şöyledir:
mısır - 11.000
ürdün - 6.000
suriye - 1.000
birleşmiş milletler araya girip barışı sağlamıştır. israil toprakları 6 gün öncesine göre 3 kat büyümüştür. 2 milyonluk israil yaklaşık 140 milyonluk arap ittifağı'nın eline vermiştir. nasır durumu gururuna yedirememiş ve kâğıt üzerinde de olsa israil'le 12 yıl savaşmıştır.
israil'in bu kesin utkusunun ardından arap birliği dağılmıştır. araplar'da panislamizm yayılmıştır.
israil'de "lan, biz cidden kutlu ulusuz" duygusu oluşmuş ve aşırı dinci yahudiler güçlenmiştir.
işte tüm bunların nedeni bu cemal abdülnasır denen sığırdır. hayır, arap'ın "kahraman" dediğinden ne bekliyordunuz ki?
ümmetçilikten türeme milliyetçilik sözcüğünün hüsran dolu karşılığıdır bu adam. çünkü birleşik arap cumhuriyeti hülyası uğruna provoke ettiği savaşı, basiretsizlikler silsilesi ile kaybetmiştir. oysa savaşın arifesindeyken yalelliler eşliğinde ne de güzel gazel okuyordu antisemitist telden: hiç kaybetmeyecekmiş gibi. sonra mı? sonrasında her bozgun gibi bunun da bir bedeli oldu elbet. arap toplumları; eli güçlenmiş despot krallara, bağnaz emirlere, yobaz şeyhlere, radikal teröristlere bağlandı iyiden iyiye. bırakın topyekûn birleşmeyi, uluslaşmaktan bile birkaç ışık yılı uzaklaşarak ümmetçiliğin dar boğazına sıkıştılar...
NAsır dönemi tam bir zulüm ve dikta dönemidir. Arap sosyalist, milliyetçisi nasır'ın en çok zülmettiği Müslüman KArdeşler olmuştur. Seyit Kutup ve Udeh onun döneminde idam edildi.
bonapartistlikle suçlamak, hatta revizyonist demek kocaman bir saçmalıktır. binlerce yıllık feodal bir geçmişi olan ülkede mutlak sosyalist düzeni getirmek hayaldir. tek ülkede sosyalizm zaten başlı başına tartışmaya açık bir konudur, ne yapsaydı bu adamcağızdır. milliyetçilikle, hatta faşizmle suçlamak mantık hatasıdır.
baas zihniyetinden olan, eski arap mıntıkası diktatörü.
mısır'daki monarşiye karşı darbe yapan grubun içerisinde yer aldı. bu grubun liderine daha sonra kendisi darbe yaptı. bu darbeyi de kendisi gibi o dönemler batı karşıtı ve sosyalist olan müslüman kardeşler örgütünün desteği ile becerebildi. onlara ''islâm devleti'' kurma sözü veren abdülnasır, başa geçince ihvan-ı müslimini şeyine takmadı. fesi yasakladı. müslümanlara zulme başladı. müslüman kardeşlerin suikastinden sağ kurtulmasına rağmen, müslüman kardeşlerin tabanı sokaktaydı. o dönemin mühim islâmcılarından udeh'e rica ederek isyanı bastırttı. ama bu sefer ricacı olduğu udeh'i astırdı. yine isyan çıktı. tam on bin kişiyi dar ağacında sallandırdı. israil'e savaş açtı, madara oldu. süveyş kanalını millîleştirirerek ülkeyi ingiliz hâkimiyetinden kurtardıysa da, sonradan sovyet tazyiki altına girerek, rusların arap ülkesindeki ileri üssü haline geldi. iflah olmaz bir arap milliyetçisi idi. kurduğu boktan arap birliği devleti de 3 sene ömürlü oldu. bu milliyetçiliğine rağmen devrimci pozları keserek ''bağlantısızlar bloku''nun genel sekreterliğini yaptı.
basit bir üçüncü dünya diktatörüydü. başarabildiği yegâne şey ülkeyi ingiliz hâkimiyetinden kurtarmaktı. zaten solcular onu bu yüzden sever. tabii biraz da sovyetçilik oynadığı için...
israil'le savaştığı, süveyş kanalı'nı yabancı tahakkümünden kurtardığı halde, lafa gelince israil karşıtı geçinen yobazların beğenmediği arap lideridir. adam kısa ömürlü de olsa arap birliği kurdu, yobazlar ondan bile memnun değiller.
arapların son umuduydu. ne var ki hem kendi yetersizlikleri, hem yönettiği toplumun aşırı geriliği, hem de israil-abd işbirlikçisi yobazların sabotajları sayesinde başarılı olamadı.
yobazlar böyledir... sorsan alayı israil düşmanıdır ama abdülnasır gibi, esad ailesi gibi, hizbullah gibi israil'le defalarca savaşanları sevmezler. sabah akşam israil'e söverler ama aynen kendileri gibi ağızlarından sövgüyü eksik etmeyen desteklediklerinin her icraatı israil'in işine yarar...
ebleh araplar ve yurdumdaki destekçilerinin, ülkede huzur sağlamak için milliyetçilikten başka çıkış olmadığını anlamaları için daha ne yaşanması gerekiyor bilemiyorum.
hakkından geldiği seyid kutub yobazının talebeleri hangi ülkede ne başarabildiler ki? islam aleminde burunlarını soktukları her yer alev alev...
Mısır da ki monorşiyi yıkan cumhuriyet ilan eden, tüm arapları sosyalist bir devlet etrafında birleştiren, süveyş kanalını ingiliz emperyalizminin ellerinden kurtaran, israil e van münit deyip sonra ben israil temsilcisine değil moderatöre gider yaptım diye döneklik yapmayan iyi bir insandır.
