belli bir dini cemaat üyesi mümin kardeşlerimizin, diğerlerini de kendilerine benzetebilmek adına çok aşırı(yüzsüzlük derecesinde)ısrarlı olmalarıdır.
başıma geçen hafta gelen bir hadise (gerçi eskiden beri hep bulurlar beni);otobüs beklerken beni arabasına alan ailemin üst kat komşusu. (gideceğin yere kadar bırakayım-bırakmaz olaydın) gidene kadar fetullahın bir radyosunu dinledik (mehtap mı neydi?)"sen ne kadar burdasından" girdi ve tabi ki en son "bizim sohbetlerimize katılmak ister misin" den çıktı. (hiç tanımıyo tabi beni) adres şaşırtmaya çalıştımsa da (yengem var benim, o sever öle şeyleri ehi ehi); yok bu sadece çalışan kadınlara yönelik dedi. (onlar daha feyzli oluyo anlaşılan).
neyse bir şekilde savdık. 2 gün önce çaldı kapıyı. ben şort-atlet. "hacı bayrama gidiyoruz, gelsene?"
-ııı, şeyyyy, yokkk, misafir gelcek de bizim bugün. (lan niye bu kadar yapışıp,beni yalan söylemek zorunda bırakıyosun ki? ille sert davranayıp da, dumur mu edeyim seni? senden daha vicdanlıyım bak bu konuda.)
