bu şirketlerin bir çoğu cemaatçi değil, cemaat mağdurudur. hepsi değil, bazıları. her şehrin, her işin ileri gelenlerinin kapısına gider bunlar. para ister, sadakat ister. vermedin mi? maliye yollar, polis yollar, savcı yollar, hakimleri başına bela eder, avukatları başına bela eder, maliye gelir olmayan dosyayı var gibi gösterir, habire ceza kitlerler ve işletmeyi kapatma davasına kadar gider iş. bazıları mecburen para yatırıyordu, bunun karşılığında da belki var olan davaları düşürülüyordu ve mahkemeler tarafından 'yardımcı' olunuyordu bunlara. napsınlar, para göndermeseler devlet bile duymayacak feryatlarını, bağıracaklar da kim duyacak? uğradıkları haksızlıkla kalacaklar.
bu sebeple cemaate para yatıran her şirket ortağına, sahibine hüküm giydirmek devlete yakışmaz. gerçek cemaatçi ile zoraki cemaatçiyi ayırt etmeleri gerekiyor. saygılar sevgiler.
