dünyanın en sıkıcı yeri .dünyadan haberinizin olmadığı ve herşeyin kısıtlı olduğu ortam.
hocaların sürekli baskısı ve dayak sonucu oluşan psikolojik travmaların yanı sıra okula giden arkadaşlar için
okuldan döndükten sonra üzerine işlenen din dersinin verdiği sıkıntıyı anlatmak bana acı veriyor
3 yıl kaldığım için tecrübeliyim.
elemanları eger 1.sınıfsanız hafifte safsanız sizi radarlarına alırlar.enaz bir yıl kardesim nasılsın,devlet yurdundan memmun musun,bizim eve gel bir haftasonu falan derler.aman diyelim onların yurtlarıdan 300m. uzak durun.
geçen gün akdeniz üniversitesi'ne kayıt olurken yanıma defalarca gelip kalmam için ikna etmeye çalışan yurtlardır. peşini de bırakmazlar, illa gidelim görelim... aşırı da ucuzdurlar.
lakin bi tanesi öyle bi girdi ki konuya ne diyeceğimi bilemedim; kardeşim biz cemaat yurdu değiliz yani öyle paralel falan değiliz ha ama herkesin bi ideali vardır bi görüşü vardır bizde islami değerleri ön planda tutuyoruz bize it kopuk gelemez şartlarımız sabah ve yatsı namazlarını birlikte kılıyoruz haftada 1 saat çay sohbeti yapıyoruz...
ee konuşma nasıl başladı nasıl bitti lan?
paralel değil süleymancı mısınız onu mu ima ettiniz falan diye uzatacaktım konuyu da uzaklaşım oradan...
mantar gibi üreyen sohbetlerinde kesinlikle allah kelamı geçmeyen kimi şehirlerdeki yurtları genelevden farksız yer yer badem bıyıklı abla ve abi barındıran sözde yurt.
yöneticilerinin ve onların seçtiği abilik
yapan baskın öğrencilerin birer göt olduğu yerlerdir. çok kalmak istedim o yurtlarda sırf müdür ve belletmenleriyle uğraşmak için. fakat ne yazık ki o şansı yakalayamadım. ben de kyk daki uzantılarıyla, özellikle kürt olanlarla uğraştım. çok zevkliydi lan.
ayrıca buralarda psikolojik yıpratmayla zaman gazetesi satılır ögrencilere. üstelik olması gerekenden daha pahalıya.
üniversitemin ilk yılını karartmaya devam eden dandik cemaat yurtlarındandır. Internet kablolu onun için tee -2lere iniyor insan. Giriş saati 19.00. Milletin giriş saati olan 23.00ken biz de son sipariş verme saati 22.00 . Kız yurdunda askılı, şort vs giymek yasak. Gerekçesi arkadaşlarımız rahatsız olabilirmiş. Özel yurt güya ama odada mini buzdolabı hadi onu geçtim masa yok lan! Televizyonu söylemiyorum bile... Aaa birde iki haftada bi çıkış izni var. Nedense yurtta olduğumuz haftalara denk geliyor bu programlar. Evet bunların hepsini Beyazıttaki cemaat yurdunda yaşamaktayız maalesef!
öncelikle herhangi bir ideolojik-dini baskı gözlenmeyen yurtlardır. dershanelerdeki gibi "hadi abilerde kalın bugün" mantığı yoktur bu yurtların genelinde. ama onlar ile biraz iyi geçiniyorsanız sizi saflarına çekmeye çalışacaklardır. cemaat ile uzaktan yakından alakanız olamayacağını hissettirirseniz bulaşmazlar.
onun haricinde bu yurtlar ucuzdur. diğer özel yurtlara nazaran yarı yarıya ucuzdur takriben. amma lakin ki size ticarethane olarak davrandıklarından paralarını söke söke alırlar. yemekler bok gibidir. temizlik bok gibidir. mevkileri genellikle şehrin dışındadır, yurdu yaparken arsayı ucuza kapatmışlardır. eğer ideolojik olarak benimsemiyorsanız veya mecbur değilseniz kalınmaz bu yurtlarda.
birinci sınıfımı bu yurtlar sikmiş idi yıllar önce.
hayatımda hiç kalmadığım yurtlardır. ama hep anlatırlar şöyle de böyle de falan filan. hep merak ediyodum ulan nasıl acaba ortam diye falan. ideolojik kafa yapım cemaat yurtlarında kalanlarla tam zıttır bunu söyleyeyim. çok sıcak bakmam nedense burada kalanlara. okulda bi oğlanla tanıştım, bu yurtlarda kalıyomuş. oğlan çok iyi, sıcak kanlı, konuşuyoruz sürekli. bugün dedi, gel bizim yurtta bi yemek ye, hem yurdu görür ön yargılarını kırarsın diye. tamam lan dedim gittim. böyle ev tipi, anadolu gençlik derneğine ait 120 kişinin konakladığı bi büyük apartman. insanlar falan çok sıcakkanlı geldi. herkes birbirini tanıdığı için yabancı olduğumu anladılar. sürekli hal hatır soranlar, bir şeyler ikram etmeye çalışan insanlar... yemek katına geçtik. ben çoraplarımla geçerken uyardılar, terlikle girmek zorunluluğu varmış. neyse giydik oturduk masaya yemek yiyoruz. hep derlerdi bu yurtlar hakkında, sürekli et yemeği çıkar, sebze nadirdir. harbidende öyle, tepeleme et yemekleri falan. oğlan genelde et çıkar etten bıktık dedi, biz de ete hasret akoyim. yemeği yedik çıktık terasta denize karşı 2 sigara içtik ama yabancı olduğumu bildikleri için herkes çok misafirperver. çay getiren, bisküvi getirenler... girerken ufak da olsa bi tedirginlik yok değil. adam şimdi hadi namaz kılıyoruz dese ne yapacaktım. vakit namazı kılmayı bilmiyorum ki ben. ama gerçekten çok hoşgörülü insanlar var. görüşümü söyleyince bile, olsun bizim için bu sorun değil kapımız her zaman açık falan dediler. önyargılarım tamamen kırıldı. artık çok daha farklı bi gözle bakacağım kesin. odaları güzel olsa gerçekten kalınacak bir yer arkadaşlar. öyle yasak falan yok. kot pantolon televizyon internet gazete dergi yasakları falan kesinlikle yok. namaz kılma zorunluluğu bile yokmuş, duyunca şaşırdım. sevdim gerçekten ya, yok mu şöyle güzel odalı bi cemaat yurdu şu çapulcu kardeşinize? *
Günde 16 saat ders çalışmayla geçen günlerde, 2 saat arasında olan tek mola vakitlerimizi de sohbet, muhabbet adı altında sıçan rehber öğretmenimizi de buradan saygıyla anıyorum.
üniversitenin son yılında öğretmenlik kpss'sine hazırlanmak amacıyla bulunduğum şehrin en iyi kpss dershanesi olan bir cemaat dershanesine gitmiştim. yıl sonunda sınavdan 20 gün önce kamp yapılacağını sadece ders çalışacağını söylediler.hayatımda bu dershane haricinde cemaatle bir bağlantısı olmamış bir insanım bu arada. kamp lafını duyunca da ders dışı faaliyetler nedeniyle verimli olmayacağını düşünüyordum. fakat sınav zamanı yaklaştıkça, ben de hiç kitap açmamış olmanın verdiği tutuşmayla kampa gitmeyi kabul ettim. o zaman tanıştım cemaat yurduyla. üç yakın arkadaş aynı odada kalma şartıyla başvurmuştuk, kabul edilmişti. kamp boyunca ne karışan oldu ne soru soran nede odaya uğrayan. saat 8 gece 11 arası yemek saatleri haricinde sürekli ders çalışıyorduk. 20 günde inanılmaz yol katetmiştik, ve olayın en ilginç yanı odadaki 3 biz arkadaşın 84- 86 arası puan almış olamızdı. hiç birimizde atanamadık. böyle bir anım geçti işte cemaat yurtlarında sevgili sözlük.
universite de 1,5 yil kaldigim, camda sigara iciyorum diye trabzonun yagmurlu havalarinda disari atildigim yurttur. cok kez gec geldim diye iceriye almadilar. en sonunda da attilar. bu olayi sezince yattigim yatagin altini komple bira kutusu ile doldurup cekip gittim.
Yobazlar tarafından acımasızca çocukken yetiştirilen insanlar günümüzde polis oluyor. Orda zorla namaz kıldırıp güya islamiyet adı altında beyin yıkanıyor oldukça uzak durulması gereken yerler.
Edit:bu entry yazarken dolmuştaydım ve tepemde dikilmiş bir polis vardı sırf ibneliğine görsün diye yazdım pis bakış attı.
11-12 yaşındaki çocukları evleriyle yan yana olan cemaat yurtlarına yatılı veren anne- babalar neyin kafasını yaşıyorlar anlamıyorum.o yaşlardayken annemden bir gün ayrı kalmaya dayanamazdım. küçük yaştaki çocukların aile ilgisine, sevgisine ihtiyaçları vardır. yurtlarda dini bilgilerin öğretilmesi, öğretilmemesi değil asıl sorun. çocukların yuvası ailesinin yanı olmalı. bu arada şehir dışında yaşamak zorunda kalan öğrenciler için barınma sorununu devlet cemaat yurtları sayesinde çözüyor. bu o kadar işe yaramış ki kapsamlı devlet yurtlarına gerek bile yok artık!
