arkadaşlarla evde oturuyosun sohpet muhabbet eylence ne ararsan var işte. an geliyo birden için sıkılıyo kendini dışarı atmak istiyosun hop bütün grup gecenin bir vakti dışardasın, rahatlayacaksınya ölee dolaşıyorsun. içinizden biri hadi şuna gidelim hadi buna gidelim diyo, hop kapı kapı dolaşıyosunuz ama kimse yok evde yada açmıyo ibneler. bi bakmışsın harun hocaların evine gelmisin.
aramız iyi aslında çok defa halısahada maç yapmışlığımızda vardır, iyi kaleciyimdir ben. harun hocalarlada maç yapıp cemaatin kalesini korumuşluğumda vardır çok defalar.
işte bunlardan da güç alarak bastık zile tereddütle. cam açılır bir kelle çıkar; şammazdır bakan ama sadece bakar çünki aşağıdada ona 3 kız 2 erkek bakmaktadır.
şammaz: oo arkadaşlar hayrolsun gece gece
mst: hayır be kardeşim canımız sıkıldı dolaşmaya çıktık sizede bir uğrayalım dedik...
şammaz: ne ii ettiniz tabi tabi ... der içeri girer
yamulmuyorsam 20 dk bekledik kapıda tabi bu süre içinde evin diğer ahalileride tek tek camdan bizleri selamladılar, aşağı yukarı 10 kişi.
bu 20 dakika içersinde yukarda neler olmuştu acaba? mini bir zirve yapmış olmalıydılar. sanırım bizi tanrı misafiri yerine koydular çünki kapı 20 dk. sonra açıldı.
hoş geldin beş gittinden sonra evi süzmeye başladım. kendimi türkiyeye gelen yapancı bir diplomat heyetinin üyesi sanmaya başlamıştım; çünki yapılan karşılama bana bunu hissettiriyordu. herkes gayet saygılı ve seviyeli.
ev gayet genişti 150 metrekare vardı sanırım bir öğrenci evi için gayet büyüktü.
yerler boylama halı kaplı idi ve her odada çekyat vardı.
salondada televizyon...
çocuklar sağolsunlar bizlere ikram çıkarmak için koşuşturmaya başladılar ee kızlarda olunca yanımızda rahat hareket edemiyorlardı, birden hepsi kayboldu ortalıktan salonda bizbize kaldık.
sessizliği bozmak için kumandayı aldım açtım tv. yi
ama oda ne!!! hangi tuşa bassam karşıma stv. çıkıyordu şaşırdım duraksadım...ama sonra kendime geldim burası bir cemaat eviydi ve tv.ler özel olarak programlanıp öle gönderiliyordu bu evlere, tabikide stv olacaktı, show tv mi olacaktı.
aman yarabbim kekler, baklavalar, börekler, çaylar hepsinin ellerine sağlık çok güzel ağırladılar bizi ama pek muhabbet edemedik. hep yüzeysel kaldı konuşmalar; çünki kızlar vardı yanımızda namahrem yani...onlarda sıkılmıştı ve rahatsız oluyorlardı anlamıştım bunu...çaylarımız içince kalktık. en son ben ayrıldım evden ve harun hocayla aramızda şu diyalog geçti.
harun hoca: tonguç kardeş herzaman gelin yine bekleriz ama kızlarla geldiğinizi sakına kimseye sölemeyin kimse bilmesin.
tonguç: anladım kavdeşim sen meraklanma mesaj alınmıştır.
o günden sonra birdaha kızlarla cemaat evlerine gitmedik bizim için değişik bir tecrübe olmuştu.
masalımsı ötesi bir masal.
dişi sineğin savunma kalkanını yaramadığı eve kızlarla gitmek.
hem komiksin, hem komik değilsin kardeş.
stv ye ayarlanmış tv ler falan komik değil bunlar ya.
