türkiye'de kendime yakın hissettiğim iki kişidir. bazen okan bayülgen kadar gıcık bazen de cem yılmaz kadar zeki olabiliyorum. ama çoğunlukta ikisinden uzak aptal bir insan olmayı seçiyorum. bu iki ruhu aynı bedende taşımanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyorum hep.
