erkin koray: bizim aklımızda yoktu ama yaptığımız müziğe anadolu rock dediler bizimde hoşumuza gitti bu isim ve devam ettik diyordu. işte o biz dediği ve anadolu rock ı türkiye halkına sevdiren kişilerden biri ilk dinleyişte insanın kulağını tırmalayan o güçlü sesi ve yorumuyla hala akıllarda yer eden bir sanatçı. yaşadığı dönem itibariyle ideolojisi nedeniyle cezalara çarptırılmış, hapishane görmüş ve sürgün yemiş daha sonra dönemin cumhurbaşkanı turgut özal'ın affıyla türkiye ye dönmüş ve dava arkadaşları tarafından dönek diye isimlendirilmiştir. o da bu isme itafen bir şarkı yazmış ve okumuştur.
hepimizin babası olan bu büyük üstad hakkında açılan babalık davasıyla gündeme gelmektedir ölümünden sonra,ey obur dünya yaşarken yedin cem baba'yı,şimdi ne bok yemeye uğraşıyorsun onla dememe neden olan insandır.
almanya da st. pauli formasını giydikten sonra turkiyeye ilk kez yozgatspor la geldi. ardından lorant onu fenerbahce'ye aldırdı. ardından konyaspor, kayserisporda da oynadı
hayatının son yıllarında cuma akşamları bakırköyde bir barda çıkıyordu. her önünden geçişimde, evet bu hafta izlemeye gidicem dediğim fakat bir türlü o hafta gelmediği için çok üzgün olduğum, gönüllere taht kurmuş sanatçı. bu son olsun ve hep kahır şarkıları dinlenmeye değerdir. *
ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında ne sen bunun farkındasın ne de polis adlı şarkısı ve ne olur ıslak ıslak bakma öyle adlı şarkısı ile ggönlümde taht kuran muhteşem yorumcu ki muhteşem yani
tamirci çırağı isimli şarkısında; bir çırağın aşık olduğu kızı nasıl sevebileceğini anlatmıştır.kız ona serseri der ama kılı kıpırdamaz.*
Kahya Yahya şarkısında ise artık tamirci çırağı büyümüş ve disko önlerinde park bekçisidir. Bu şarkıda çıraklık hatıraları canlanmış olacakki " O kim bilir kimin nesi, ben Kayha Yahya" demiştir.*
töre, namus belası, emrah , safinaz, resimdeki gözyaşları gibi efsane şarkıları vardır. cenazemde beni alkışlamayın tekbirlerle uğurlayın diyerek bir çok insana ayar vermiştir.
işçi maaşlarının memur maaşlarının iki katına çıkmasından sonra işçilerin sözünü dinlemekten memnun kaldıkları, işçi kadrosundan memur kadrosuna geçenlerin ise neden dinlemedik dedikleri rahmetlik.
