ebeveynlerimin öğretmen ve aynı zamanda komunist* olmaları sebebiyle o köy senin bu köy benim ha bire sürgün edilirken yine sürgündeki bir köyde, arkadaşlarımın bana ve abime öğretmiş oldukları çok zevkli bir oyundur çelik çomak..nasıl oynandığını tam hatırlayamasam da çelik-çomak kelimesinin, beynimin kilerinde unutulmuş olan tatlı hafızaların tozunu alması ne diyim hoş bir an yaşamama neden olmuştur efenim...hey gidi günler heey!
