harbiden güzel kelimesini hak edecek bir film, başroldeki adamın karısı ile olan sahneleri azsa bile adamın aşkı çokta güzeldi dedirten de cinsten ayrıca.
Gardiyan olarak işe başlayacak olan bir kişinin, işleyişi görmek için bir gün önce işe gittiği hapishanede tadilat esnasında yaralanması ve boş hücre olan 211 numaralı hücreye kaldırılması, bu esnada da mahkumlar tarafından isyan çıkartılması ile başlayan film.gardiyan olan Juan, kurtulmak için mahkum gibi davranmak zorundadır.iyi seyirler.
Malamadre karakteri ile kat kat değerlenen film. inandırıcılığı üst düzeyde. Zaten gerçekten bir hapishanede çekilmiş ve arka planda gözüken oyuncular o hapishanenin mahkumlarıymış. Ayrıca sonlara doğru ters köşeye yatırıyor; başlarda mahkumlara olan antipatiniz ortalara doğru sempatiye dönüşüyor. Diğer gardiyanlara, müdüre ve hükümete ister istemez ayar oluyorsunuz. Malamdre'ye, apaçi'ye hatta meksikalıların lideri olan elemana bile kader mahkumu gözüyle bakıyorsunuz. Malamadre'nin mahkumları çocukları gibi gözetmesi, hayata dair araya sıkıştırdığı aforizmaları insanı garip duygulara sokuyor. Juan kardeşimize hassasiyet derecenize oranla göz yaşı bile dökebiliyorsunuz.
hakkında bu kadar az entry girilmesine şaşırdığım film. çok güzel bi filmdir efendim tavsiye ediyorum. hapishane filmi ve türünün en iyilerinden. mutlaka izlenmesi gereken bi film.
Soluksuz izlenen, ispanyol sineması şaheserlerinden efsane bir film. Bir insanı ve içinde bulunduğu ortamda geçirdiği değişimi mükemmel anlatmış, adeta bir ders niteliğinde sunmuş seyirciye.
Şöyle erkek hapishaneli eril temalı filmler sevmesem de bu film; Süresinin kısa olmasıyla, heyecana direkt girmeleriyle, uzatmayışlarıyla ve konusuyla izleyiciyi geren harika filmdi.
Ama en çok insan hayatının, yaşantısının basitçe kolay yıkılabilecek kağıt evler gibi dayanıksız olduğunu hatırlattı. Hiçbir şeyin güvencesi yok ve malamadre'nin dediği gibi: "10 dakikada çok şey değişir."
