--spoiler--
celal tan, bir taşra şehrinde ailesiyle birlikte yaşayan saygın bir anayasa profesörüdür. ilk eşinin ölümünden yıllar yıllar sonra, bir şekilde hayatını kurtardığı ve kendisinden çok genç olan bir üniversite öğrencisi kızla evlenir. sonra kötü şeyler olmaya başlar.
yönetmen görüşü
insan anne babasını seçemez. fakat bir "aile"nin bireyidir. bu yalancı bireylik durumu, insanın aslında basitçe bütün hayatında çeşitli şekillerde karşılaşacağı statükoyla girdiği öldürücü işbirliğinin de başlangıcıdır. statüko, risk almak istemeyen ve konforlarını devam ettirmek adına her türlü yalanı üretebilecek bireyler yaratır. celal tan ve alesinin aşırı acıklı hikayesi adlı film; bu zorunlu olarak bir arada durmaktan kaynaklanan konforunun insanları ne hale getirdiği, insanı nasıl başka bir "şey"e dönüştürdüğü, zorla bir arada bulunmanın bir yerden sonra ne kadar sıkıcı ve ezici bir hâl aldığı fikri etrafında gezinir. ve bunu yaparken bütün kurum ve durumlarla ince ince dalgasını geçer. celal tan ve ailesinin aşırı acıkılı hikayesi insana güvenmez. çünkü shakespeare'in de dediği gibi bilir ki; "insan, insandır
--spoiler--
bu filmi beğenmeyen sinemadan anlamayan düz ergendir. daha da başka bir şey demem. la bi filmin güzelliği sıkıcı olmasındadır zaten gebeşler. siz gidin de doktorlar izleyin zeka seviyenize en uygunu o. evet.
biraz önce seyrettiğim film.
bir kere şu dönemde edebiyat dergisi takip etmeyenlerin çok zevk alabileceği bir film olmayabilir. çünkü bu filmden zevk almak onur ünlü, murat menteş, alper gencer gibi adamların yazdıklarını okuyup anlayabilme kabiliyetini (!)gerektirebilir. bana kalsa türkiye'nin yönetimini bu gibi adamlara veririm zaten. adamlar bu gerçek üstücülükle reel politik diye bir şeyi tanımazlar çünkü. ama ittihat ve terakki maceraperestliğinden de uzak kalırlar. sosyalizmin küba'da kendi çapında oluşturduğu ütopyadan daha kaliteli ve romantiğini kendi şiirlerini hayata geçirerek kurabilirler. gerçek üstücülük dediysem gerçeklerden kopukluk değil kastettiğim. türkiye gerçeklerini ve insan psikolojisini ve dili iyi tahlil edemeyen insanlar bu gibi bir eserle ifade etmezler kendilerini. bahsettiğimiz tahlile dair üç konu emin olun yeryüzünde tahlili en zor üç konudur ve bunu tahlil etmeyi başarabilenler uçuk insanlardır.
filmin hikayesi saatleri ayarlama enstitüsü gibi sadık bir ironiyle akıyor. yıpranmış aile, aile içi kopukluklar, çarpık ilişkiler ve statüko gibi sinema için klişeleşmiş konuları usta bir kara ironiyle seyirciyi sıkmadan anlatabilmesi bile başlı başına başarıdır. film müziği de ruhuyla birebir örtüşüyor.
seyretmenizi tavsiye ederim. filmi seyretmeden önce bir onur ünlü şiiri okuyun derim. http://www.izdiham.com/in...-freud-diye-birsey-yoktur
rezalet ötesi, saçmasapan, sıkıcı mı sıkıcı, anlamsız mı anlamsız film. yere göğe sığdırılamamış sözlükte, gerçekten hayret doğrusu.
leyla ile mecnun diye bir dizi varmış beğenerek seyrediyormuşsunuz iyi hoş da, bildiğin boktan kategorisine girecek bir filmi de sırf o dizinin yapımcıları yaptı diye başyapıt ilan etmeyin allasen.
ne mizah, ne kara mizah, ne başka şey. leyla ile mecnun tuttu, şimdi ne versek yutar bu enayiler kafasıyla çekildiği aşikar.
oldukça sıkıcı bir film ve sırf bu yüzden bile 10 numarayı hakeden film. arkadaş sinemadan ne anlıyorsunuz bilmiyorum ama türkiye'de böyle bi başka film gösteremezsiniz. o kadar orjinaldir. evet.
Hiç güldürmemiş, hiç ağlatmamış, hiç düşündürmemiş, sadece kıvrandırmış, ekşisözlüğe yazılıp 'ulan acaba benden başka anlamayan, bok gibi bulan var mı acaba' diye bakılmış filmdir. Hiç anlaşılmamış, adamı karamizahfobik yapıp, 'hiç entellektüel bilgim yok bi filmi bile anlayamıyom batsın bu dünya' sendromuna sokmuştur. Tek beğendiğim karakter(anladığımdiyelimyada) entel olma çabalarında, kabalıktan yerlerde sürünen antipatik sopranodur. iyi taşak geçilmiştir. Fakat yine de ANLAMADIM LAN Bi HALT!
depresyon zamanına denk gelmiş ve tam da gülmeye ihtiyacım varken beni eğlendirmiş neredeyse depresyondan kurtarmış bir filmdir. iyi bir trajikomedi.
Baya baya komiktir aslında.
Filmdeki tüm oyunculuklar gayet başarılı özellikle bülent emin yarar ın oyunculuğuna şapka çıkartılır.
Eleştirilse de filmdeki küfürler bence yerli yerindedir.
Çok kısa sürede gösterimden kalkmış filmdir. izlemek için anadolu yakasının bir ucundan taksim'e gitmiştim.
güzel bir filmdir, ancak beklentiyi abartmamak gerek.
harika bir film! şimdi bu filme "amaaann çok saçma, çok basit güldürü ögeleri kullanmış.. hmms hmmss.." diyenler var.. onlara cevabım; adam zaten klişeleşmiş güldürü ögeleriyle dalga geçiyor, onları seyirciye - ama anlayana- gayet de güzel sunuyor, küfürleri tam yerine oturtuyor.. aklımda bir çok sahnesi kalan yegane filmlerden olmuştur.. gemide falan ne ise bu da öyle bir film olacaktır bence..
Bu filmde sanırım aklımda kalan en komik sahnelerden biri Güler Ökten'in intihar sahnesi diğeri de Ezgi Mola'nın klasik müzik eşliğinde dağlar kızı reyhan modunda dans etmesidir herhalde.
oyuncu seçimlerinden sebep küfürlerin azıcık zorlama olduğu kanısında olduğum filmdir. lakin, oyunculuklar güzel, hep söylerim, her filmi için söylerim, yine söylüyorum, monolog manyaklığı dolu bazı kısımları da gözden kaçmaz. ama neticede o bir onur ünlü ve o ne eylerse güzel eyler.
--watch out we got a spoiler over here--
filmle ilgili belki de çok dikkatimi çekmeyen şeyler var. daha çok onlardan duyduğum tuhaf zevkli rahatsızlığı dile getirmek isterim. bir kere kesinlikle ve kesinlikle o güzelim erdal bakkal'ı öpüşürken izlemek istemezdik. hele de ezgi mola ile öpüşmesi, ayrıca fenadır.
öpüşmesin, bakkal o, bakkal! diyerek isyanımı eder, saygılarımı sunarım.
derin bir leyla ile mecnun izleyicisi de olarak, köksal engür abimizin, gerekse şekil şemali, gerekse oyunculuğu için, şapka mı çıkarılır, yoksa üst baş mı çıkarılır, orası izleyene kalmış. adam kral. diyecek laf yok.
--watch out we got a spoiler over here--
mutlaka izlenmesi gereken bir film. onur ünlü gene kendisinden beklenen bir film yapmış, tam bir absürd komedi ve kara mizah örneği.
filmi beğenmeyenler onur ünlü'nün tarzına alışık değil düşünüyorum. onur ünlü'nün kafa yapısına sahipseniz veya kafa yapısını anlayabilirseniz filmi sevebilirsiniz ki ben şahsen çok sevdim.
ayrıca kuzenimle birlikte izlediğim filmde bizden başka kimsenin olmaması dolayısıyla bize vip ve salonu kapatma havası yaratan sinema görevlilerine teşekkürlerimi sunuyorum.
