inananların çoğudur. korkaklık yaparlar yani. ilk insanlarda inandıkları şeylerin gazabından korkardı.
bir kısım müslüman bu dünyanın yaratılışını allah belirlemiş ve kuran-ı kerim'i gerçekten kutsal olduğuna inanmış olsada büyük bir kısmı cehennem'e gitmekten korktuğu için küçük yaşta islam'ı seçmiştir. daha sonra islam ahlak din'idir diyerekte alıştırılmış.
hristiyanlığın varlığı korumasıda buraya dayanıyor. öncelikle herkes aileden alışmadır. neredeyse hiç bir müslüman genci hristyanlığı, museviliği, budizmi, ateizmi içli dışlı tüm detaylarına kadar araştırmamıştır.
insan zekasındaki bir tanrıya tapma geni eğitilme bakımında çevresine örnek alır. eğer çevremizde kime saygı gösteriyorsan tanrı genimizde saygı duyduğumuz kişileri örnek alır ve inançlarına yaklaşır. insan bu genini sorgulamazsa bir şeye tapınma ihtiyacı içindedir.
bu gen ile birlikte insan zekası düşünürde; "ben bir tanrıya inanmalıyım" der. çevresinde gördüğünü alır ve bunun üstünde tekrar düşünür; "burada cehennem varmış ve ailem, arkadaşlarım buna inanıyor, ya bu gerçekse ?"
zeka bu sorusundan sonra bu dünyayı yaratanın olduğunu varsayarak onun şuanda yaşadığını genlere naklediyor ve sıra inanmamaya geliyor. buradaki gen bu sefer bunu düşünüyor; "tanrının gerçek olup olmadığını bilmiyorum. ateist olursam ama yanılmışsam cehennemde yanma riskini taşıyamam bu korkunç"
bu süreçten sonra insan tanrı inancını seçiyor ve daha çok sorgulamaktan korkuyor hem de saçma buluyor. sonra toplumu dolayı dinine bağlılık gösteriyor. sorgulamaya ve yüzünü çevirmediği diğer dinleri araştırmaya, kendi dini dahil bütün kitapları vesaire okusa çok şey değişecektir.
korkan insandan ziyade korkutan tanri ilginçtir.kullarını çok sever ama sadece ibadet etmedikleri için cehennem çukuruna atar.
insan:ben özünde iyi bir insanım namaz falan kılmam ibadet etmem pek ama hak yemem,çocuklarıma iyilik yapmalarını öğütlerim,insanlara iyi davranırım,fakirlere yardım ederim vs.
Tanrı:siktir git ibneeee cehennemin en dibine atıyorum seni.
cehennemden korktuğu için değil hayatı sorguladığı anlamlandırmaya çalıştığı ve anlamlandırdığı için allah'a inanıyordur, cehennemden korktuğu için allah'a inanan insanda ise akıl almaz bir mantık hatası vardır ki durumu üstteki entryde açıklanmıştır.
tanrı'ya inanan bütün insanlardır. zira kuran daha en başından spoiler verir inanmazsanız cehennem yakıtı olursunuz, inanmayanları lanetledik, aşağılık maymunlara çevirdik gibi tonlarca ifade ile.
ediyşın: hapis korkusu yüzünden suç işlemeyenler de varmış vay arkadaş. vicdan, iyi insan olma çabası falan önemli değil tabi. bütün iyilikler korkudan dolayı yapılır. bravo size.
cehennem korkusu inancı pekiştirmek, sağa sola bulaşmamak için kullanılan en güzel tehdittir. ateşte yanmaktan gözü korkan inanan dinine dört elle sarılır böylece.
tanrıya inanmayan adam cehennemden korkmayacağı için olması mümkün olmayan insandır.
Elimizde tanrıya inanmayan bi adam var tanrıya inanmıyorsa ölüm sonrası hayatada inanmıyordur.şimdi bu adam cehennemden korktuğu için tanrıya inanıyor olmaz efenim olmaz.
cenabı allah gizli bir hazine idi. bir gün "bilinmek ve tanınmak" için insanoğlunu yaratmaya karar verdi. melekler diğer yarattığı varlıklar onu tanıyor ve biliyordu fakat bu "sabit" bir tanıma ve bilme idi. çünkü onlar iradesiz varlıklardı ve seçme hakları yoktu. allah ilk insanı yarattı ve onu çok sevdi. bazı kaynaklarda bu sevginin "aşk" kadar kuvvetli olduğu yazılıdır. allah yarattığı ve çok sevdiği insanoğlunu yeryüzüne halife ilan etti ve tüm yarattığı varlıklara bu yeni yarattığı varlığa secde etmelerini isteyerek insana verdiği değeri ve ona duyduğu sevgiyi göstermiş oldu. tabiiki bu büyük bir kıskançlık doğurdu ve baş meleklerden iblisin isyan etmesine bile sebep oldu. bu kadar değer verdiği bir varlığı yaratarak üstüne üstlük yeryüzünde bu kadar savaş ve katliama sebep olan insanoğluna "benim rahmetim ve bağışlamam sonsuzdur" diyerek kapıları kapatmayan bir yaratıcıdan korkmak yerine onu sevmek gerekmezmi panpalarım?..beni cehennemine atmasın korkusuyla iman etmek yerine "beni yaratan ve beni seven allahımı ben çok seviyorum ve bana bahşettiği tüm güzellikler için ona minnettarım onun için allaha iman ediyorum" demek çok daha sanimi değilmi panpalarım..unutmayın allah sevilmek ister..korkulmak ikinci plandadır...
Analiz yeteneği pek gelişmemiş homo sapienstir. Bu homo sapiensler de şeytanın dünyadaki kötülüklerin anası olduğu inancı hüküm sürmektedir yine aynı homo sapiens grubu cehennemde kötülük edenlerin yanacağını savunmaktadır ancak tanrı nın neden şeytanı cehenneminde yakmadığı sorunsalına kafa yormamaktadır. Bu sorunsalı algılayıp üzerinde kafa yorsa belkide cehennem kavramına inancı kalmayacak ve sırf cehennem korkusu nedeniyle oportünist bir tavırla tanrıya inanmayacaktır.
mantık hatası olan durumdur.
Tanrıya inanmayan insan cehennemden korkmaz, zaten inanmıyordur. Tanrıya inanan insan cehennemden korkar. Yani korku, inançtan sonra gelir. Inanmadığın bi şeyden korkmazsın.
