salonda oturan 2 kız( a b ) ve 3 erkekten ( c d e ) birisi ( a ): " tüh, telefonumu şarja takmıştım ama açmayı unutmuştum, ya x aradıysa" der ve odasına yönlenir. belli ki (x) den önemli bir telefon bekliyordur, 1 dakika sonra salona döndüğünde " açıkmış telefon, boşuna gittim odaya, (x) aramamış, arasa da duyar mışım" der. buna karşılık (c), " odaya boşuna gitmedin, salondan giderken telefonun açık olduğunu bilmiyordun" der. (b) ise " ama burda kalsaydı ve kapalı olabileceği aklına gelmeseydi, (x) aradığında duyacaktı, bu sebepten bence boşuna gitti odaya " der. (d) ise " (a) salondayken telefonunu kapalı zannettiği için o an için geçerli olan tek gerçeklik telefonun kapalı olduğuydu. bilinen, bilinmeyenden daha gerçektir, gitti odaya ve bilinen yalnış gerçekliği doğrusu ile değiştirdi, bunun da tek yolu odaya gitmesi idi, o yüzden, odaya boşuna gitmedi " der. son olarak (e) ye fikri sorulduğunda ise (e); " ben ışık hızı ile hareket edip odaya (a) dan önce gidip, telefonun açık olduğunu gördüm, (x) in 7 cevapsız aramasını sildim ve salona döndüm, siz farketmediniz, e eşittir emce kare, izafiyet yani kapish?, o yüzden boşa tartışıyorsunuz" der. *
cübbeli ahmet mahmut ünlü hoca efendi hazretlerinin dediği gibi "cennet parasız cehennem paralı" iken onca para verip cehennemden yer kapma telaşında olan dünyadaki endişeli moderndir. halbuki bedava cennet var. biraz gayret etse cennetlik olacak belki. ama o gidip parasıyla cehennemden yer ayırtıyor. ne için, kişisel zevki uğruna.
cehennemdeki arsaya yazık bence ya, neyse o ayrı konu!
