herkesin hak ettiği yere gitmesi rağmen, cehenneme giden insanların, hala daha ısrarla kabullenmemeleri olayı.
- g1) kardeş, ne kadar yanacaksın? allah, ne kadar verdi?
- g2) yok ya, ben merek ettimde geldim. bi yanıp çıkacam hemen.
- g1) kardeş, ne yaptın da buraya düştün yav?
- g2) yok benim suçum yok valla! ben sırat köprüsünden bakarken, ibnenin biri tekme vurdu, bende buraya düştüm.
(bkz: çıkarın beni burdan.)
+cehennemde olduğuna göre suçlusun işte kabul et.
-sen de burdasın ama, benden ne farkın var.
+lan ben meleğim, görevliyim burda.
-ya bırak hocam. kömür gibi olmuşsun yanmaktan hala kabullenmiyon. ne yaptın da kızdırdın lan bu kadar?
+bişey yapmadım be, çekil git başımdan. adamı dinden imandan çıkarma.
-oğlum hani melektin, adamım diyosun şimdi.
+lan meleğim ama adam gibi meleğim. yıkıl şimdi karşımdan, pis münafık.
-tamam a.q. tamam.
-selamın aleyküm.
-o kısım diğer tarafta fani. burası selamsız kısım
-allah'ın katına geldik, allah'ın selamını verdik, onu bile kabul etmiyorsun.
-allah'la aram açık benim. (şeytan)
-benimde pek sıkıfıkı olduğum söylenemez aslında. herhalde o yüzden senin yanına geldim.
-muhtemelen.
-ee. senin hikayen nedir? (hiç birşey yokmuşcasına, şeytandan yana olma durumu, ikisi de suçlu ve günahkar olmasına rağmen, yargılayıcı birlikte eleştirip, hiç birşey yokmuşcasına davranamaları)
