şu an nerdeyim? sorusuna cevap vermeden, daha sonrası için kaygılanılan durumdur. onuncu soruyla meşgulken ellinci soruya yanlış cevap vermekten korkmak gibidir. insan an itibariyle kendi algılama boyutunda zaten cennet veya cehennem halini yaşamaktadır... dem bu demdir, dem bu demdir, dem bu dem...
erken yaşlarda ödül beklentisi ve ceza korkusuyla yıkanan beynin yarattığı sanallıktan ibarettir. din denilen mefhumun, insanları kontrol edebilmede kullandığı öncül temalardandır.
islam dininde öldükten sonra ceza çekilecek yer olan cehennemden tırsma anıdır. Genellikle ölüm tehlikesinde olanlar için geçerlidir.
(bkz: yusuf yusuf)
gereksiz olan korkudur. kişi müslümansa zaten yapacağı iş bellidir: allah'ın rahmetini umarak yalnızca o'nun rızası için yaşar, ibadetini yapar, kişi ateistse onun zaten böyle şeylerle işi olmayacaktır, diğer dinlere mensup olanlar hakkında fazla bilgim yok belki onlara ait olan bir korku olabilir.
insanların cehenneme girmekten neden korktuklarını anlamadığım durumdur. zaten cennete gidecez de ne olacak sanki. düşünsenize 60 yaşındaki afganistan'dan gelen ve 2 karış sakalı olan bir adamla neyin muhabbetını yapacaz ya...
- hey moruk karı var mı?
+ töbe de zındık!!!
- neyse bir cigara verde yanalım o zaman...
+ yanmak istiyorsan yanlış yerdesin, cehenneme gitseydin..
- ya dayı bi sittir git yaa...
gibi diyalogların yaşanması muhtemeldir... zaten adam sürekli tesbih çeker vaziyette sürekli salavat getirecektir...
oysa cehennemde aysun kayacı gibi pamela gibi hatunlarla beraber cayır cayır yanmak var.ortamın ambiyansi yeter lan... insan o varlığa zarar gelmesin diye üzerine kapaklanır valla.
ölünce cehennemde yanmaktan veya donmaktan... kısaca kötü hallere düşmekten korkmaktır.
tırstırıcı yönü olmasına rağmen, din bundan ibaret sayılarak yaşanmamalıdır.
