bu düşünceye göre, insan kaderinin mahkumudur. hayat alna yazılanların dışına çıkmaz ve orada yazılanları değiştirmek ne yapılırsa yapılsın mümkün olmaz.
cebriler her şeyi kadere yorar, mutezile kaderi inkar eder.
örneğin birine ateş edilir;
mutezile "ateş etmeseydi ölmeyecekti", cebriye "ateş etmese de ölecekti" der. kaderi gerçek anlamda anlayan için ise ateş etmeseydi "ölmesi veya kalması" meçhuldür.
(bkz: mutezile)