maldır, eve gidebilmek için durakta beklemekte olan hiç tanımadığı bir elemandan para ister. işin tuhafı adam hiç tereddüt etmeden parayı verir ve bizim küçük moron otobüse atladığı gibi gözden kaybolur.
kredi kartı olan yahut banka hesabında parası olan öğrenci de olabilir, en kötü arayıp birilerinden isteyebilecektir ama aç kalmak pahasına son 10 lirasını de kitaba vermemelidir.
önce karnını doyur ki kitabı okuyacak kadar yaşayasın.
ilerisi için yatırımın en güzelini yapan öğrencidir. ceplerinde son model telefon kullanan, marlboro sigara içen ama kitaba para vermeye gelince öğrenci hayatı zor diyen öğrencilerden olmayan öğrencidir. ayda bir kitap arkadaşlar... illa ki kitap olması gerekmiyor kendinizi geliştireceğinizi düşündüğünüz en azından okuduğunuz bölümle alakalı bir dergi de alabilirsiniz diyerek sözlükten diğer arkadaşlarına seslenen öğrencidir.
10 liraya 2 kitap almadıysa salaktır. hem aç olup hem de orjinal kitap almak konusunda bu kadar karamsar olunabiliyorsa, son parayla kitap almak konusunda ne kadar karamsar olunabilir bir düşünün.
muhtemelen test kitabı almıştır. tü kalıbına derim ben onun. testlere garezim yok; fakat amacı sezilebilir bir eylem. bu amaç ki eğitimin asıl amacından saptırıldığının göstergesi. körelmiş bilinçler, şaşkın gençlik.
kitap aşkını herşeyin üstünde tutan öğrencidir. bu öğrencilerin ileride torunlarında " biz cebimizdeki son parayı da kitaba veren bir dönemin çocuklarıyız" deyip nutun çekebileceği düşünülmektedir *
gözümde son on lirasını iddaa ya yatıran öğrenciden kat kat daha saygı duyulası kimsedir. belki bir gün aç kalınacaktır fakat aldığı kitaptan belkide hayatının sonuna kadar kullanacağı bir bilgi kırıntısı elde edecektir.
