cazip, cazibe... bunlar bir türkün (en azından benim) beynindeki kıvrımların arasında kıvılcımlar yaratan kelimeler. öyle ki, alakasız bir yazıda cazip ve türevi ifadeleri gördüğünde insan aklında olmasa da okumak istiyor.
anlaşılmaz.
başka böyle bir kelime yok yani, onu diyorum. ca-zip gibisi yok. neden bilmiyorum...
yilmaz guney'in yarin son gundur isimli filmindeki bir karakterdi yamulmuyorsam. yilmaz guney yani kara cocuk, fatma girik yani mavi cocukla beraber bu cazip beyin evini basiyor bir takim sorular soruyolardi. sekban- cedid nedir ? turunden abuk sorular. filmde abuktu zaten bastan asagi.
