hakikaten cazı özümseyip onu bir yaşam tarzı olarak belleğine yerleştirenlere lafımız yok. ilk başta bunu ifadeleyeyim. lakin sayısı azımsanmayacak bir güruh oluştu son dönemlerde bu öncü tarzın akılcılığından, doluluğundan nemalanan. konumuz bu zati muhteremler. şimdi bu arkadaşlar bir iki asgari müştereklerde hemfikir olunan üstadın isimlerini dile pelesenk yapıyorlar. tarz da hani yabana atılmaz bir müzikal birikim istiyor ya, bunu kullanıyorlar. bu iki isimle sanki tüm caz külliyatını dinlemiş edasında sınır tanınmıyor. ee bir de işin cool takılma boyutu var bunun akabinde geliveren. abii ben caz dinliyorum hacı. bırak o uyduruk rock gruplarını. caz dinle caz. bu şekilde havalarından geçilmiyor. ulen hakikaten özümsüyorsan bu şekilde bir tavır takınmazsın zaten. amacın sömürü ve cool takılma. anladık. iyi de buna hakikaten belki de müzikte son durak sayılacak cazı niye alet ediyorsun? bu güzide müzik türünün ne suçu günahı var? zaten pek alışkınız diğer müzik türlerinde bu tarz davranışlara. cazı bari alet etmeseydik yahu bu işlere. düşünmüyorsun değil mi? düşünmezsin, maksadın farklı senin.
atalarımızın bir tabiri vardır hafif amiyane. alışmadık götte don durmaz derler. hocam alternatif mi dinliyorsun mutluysan sorun yok. kasma kendini öyle illa caz dinleyeceğim diye. dinleyen dinliyor. boş ver sen gerisini diyesin gelir bunlara. lakin laf anlatabilir misin orası meçhuldür işte.
