ilk kuruluşunda tekte 4 tane açtıkları için ismini böyle uygun görmüşler. Şaka şaka cahilsiniz inanirsiniz siz şimdi, dörtyol ağzı gibi düşünün en iyisi. Ama çok da değil.
sik gibi iğrenç müzikler çalan ve bu müziklerin tam ortasında ne lazımsa karfursa diye reklam geçen market. 19 mayısta 10. yıl marşı çalmışlardı ve bana göre bir markette çalmış en iyi ve tek iyi şarkı oydu.
Hiç gitmediğim, dizaynını pek beğenmediğim, biraz da pahalı bulduğum market.. pek yaygın değil üstelik.. şehir merkezinde oturmama rağmen en yakın carrefour 5km mesafede ki diğer semtte..
nilüfer'deki hipermarketinde 2 brothers on the 4th floor grubunun Come Take My Hand parçasının girişini (slov kısımını) sözsüz olarak çalarak bugün yüzümü gülümsetmeyi başaran market. bu doksanların parçası nereden akıllarına geldi, merak etmedim de değil.
- kukla ben kuş gördüm amk dedi.
* ne kuşu lan dedim
- bildiğin kuş işte, pirinç gagalıyor dedi
* ha siktir amk istersen sen içme heh dedim,
- olum valla sarhoş değilim, yemin ediyom kuş var orda dedi.
siklemedim ibneyi, yavaş yavaş içki reonuna doğru yürürken yanımdan pırr diye 3-5 tane kuş geçti. asrfjirijrs dedim şimdi bende kuş gördüm desem dalga geçecek göt. en iyisi dedim susayım. bi daha da dedim yarrak rakının üzerine cin içerim. çarpılacaz amk dedim. bunun üzerine kulağıma cik cik diye ses gelmeye başladı ve hemen kanka bana baktı, ben kankaya... aynı anda kaldırdık kafayı yukarıya..
abowww...
abartmıyorum 50 den fazla serçe tepedeki demirlere tünemiş duruyor... arada bi aşağıya sıçıyor. aşağıda da çerezler var. hatta baklagil reonunda çifleşen 2 kuş bile vardı.
özetle kuş üzümü mü aldık yoksa kuş boku mu onu akşam anlıyacağız.
izmit carrefour vardır bide. salı pazarı gibi olmuştur artık. çeşitsel söylemselleri vardır.
normal yurdum insanı : karfur
ingiliz aksanlı yurdum insanı : karfır
tikican yurdum insanı : kerefır
öküzcan : gaffur
zaman zaman değil her zaman en ucuz olan market.
ayrıca kitleleri peşinden sürükleyen markettir. bizzat bizi sürüklemişliği vardır. nasıl mıdır, işte böyledir:
carrefoura gitmek için müşteri servisi beklenir amma velakin servis bir türlü gelmek bilmez. bunun üzerine minibüse binilir. daha minibüsle 300-400 metre kadar gidilmiştir ki servisin durakta olduğu görülür. daha sonra minibüsten inilir, zira minibüsle 2 vesait yapılacak ve biraz da yürümek zorunda kalınacaktır. yazık olmuştur verilen minibüs parasına. kişi başı 75 kuruş verilmiştir. 4 kişi eder mi size 3 ytl. inerken kimse parayı istememiştir. herkes birbirinden beklemiştir ve olan 3 ytl mize olmuştur. minibüsten inilir inilmesine ama servis sizi bekler mi, beklemez. gaza basar, gider. ama pes etmek var mıdır, yoktur. zaten 3 ytl çöpe gitmiştir. (bir öğrenci için 3 ytl çok önemlidir. nerden baksanız 5-6 paket makarna alınır. bu da demektir ki 5-6 günlük akşam yemeği.) bu servise öyle ya da böyle binilecektir. bunun üzerine çılgınlar gibi yokuş aşağı koşulur. ama ne koşmak. bir sonraki durakta servise binmek şarttır. ne mi olur? o durakta da binemezsiniz servise. servis tam gitmek üzereyken çevredeki yardımsever vatandaşlar tarafından ıslık çalmak suretiyle şoför uyarılır ve evet, evet sonunda başarmışsınızdır. isteğinize azminiz sayesinde kavuşmuş olmanın haklı gururuyla serviste boş bulunan koltuklara oturabilirsiniz artık.
afet-i devran bir sozluk yazari arkada$imiz ile yaptigimiz ilginc bir ziyaret sonucu abukluklarla gayet kolay kar$ila$ilabilindigini anladigimiz ali$veri$ merkezi.
vitrin mankeni gibi oyle klavyesiz mousessuz takilan bilgisayarlardan birinde oturum adi "sexi girl" evet, evet.
