Jenereğine bayılırdım. Küçük kızın yakışıklı babasını tavlayan bir rahibe vardı. Çok salak diziydi, hayaletler falan bile vardı. Giydiği kıyafete uygun renkte (yeşil, pembe, mavi...) peruk takan bir halası vardı. Saf saf izlerdik.
çocukluk dizilerinin en güzellerinden biridir. kızın, ölmüş annesini depo gibi bir yerde ziyarete gitmesi biraz tüyler ürpertici gelirdi. 9 yaşındaydım o zamanlar.
barbara'nın barbarlıkları, rahibe ve babanın evlenmesi, fortuna isimli (ismini yanlış hatırlamıyorsam) rahibenin yemek yeme aşkıyla, halanın renkli peruklarıyla unutulmaz bir dizi idi.
bu küçük kız hem kumral olması hem burjuvazi olması hem de entrika çevirmesi dolayısı ile blair waldorf'un küçüklüğüdür.
