Postmodern jukebox -cover dave koz versiyonu daha bi güzeldir dinlemenizi tavsiye ederim. Sabah modum düşükken son ses açarım , insana kendini iyi hissettiriyor
bu şarkıyı çok severim. ara ara tozlu camlara falan "never gonna dance again" yazmama neden oluyordu. geçenlerde öğrendim ki sahibi george michael ölmüş. müthiş bir klibi vardı parçanın. özellikle bitişi harikadır. gün batımına denk getirmeleri de harika olmuş.
geline,damada,sünnet çocuğuna takılan altınların fon müziğinde bu şarkı varken siz ne yaptınız ? irem derici den kalbimin tek sahibine şarkısını çalıp,careless whisper ı bir kenara attınız,vefa sadece semt ve boza adıymış dedirttiniz,resmen şirk koştunuz.zaten 100 liralık orgla yarım yamalak çalıyordunuz ama herkes mutluydu ve o şarkıyı duyduğumuzda nerede düğün var acaba ? diye herkes birbirine sorardı. düğün ve salon sahipleri sözüm size:bunu bile yozlaştırdınız ya gece rüyanıza shaun morgan girsin.
14 15 yasina kadar, tabii o zamanlar shazam falan yok, bilgi daha bu kadar ulasilabilir degil, duydugum ve inanilmaz guzel gelen sarkiydi. Bir gun sevdigim bir buyugun yaninda calinca sordum, o da ismini soyledi.
Kendimi bildim bileli, beni en cok etkileyen melodilerdendir.
ergenlik zamanıydı. arkadaşlarla bi partiye gitmiştik. orada bi kızla bu şarkıda dans etmiştim. kızı hiç hatırlamıyorum ama ilk dansım bu şarkıyla olduğu için hiç unutamam.
üzerine algı oluşturulmuş, şaheser. Dar paça pantolonları apaçilerin giymesi kadar ciddi değil belki ama hep anlamsız komedi filmlerinin öpüşme sahnelerine pas pas oluyor maalesef.
