her aklıma geldiğinde deli gibi canımın çektiği bu dünyaya ait olamayacak kadar güzel içecek. en son ne zaman içtiğimi hatırlayınca da içimi hüzün kaplatan hede ayrıca.
nedendir bilmem bir zenginlik alameti bir statü sembolü gibi gelirdi bana. aklımda capri sun ile ilgili kalan tek enstantane haber bülteninde öss birincisini gösteriyordu eleman yurt dışından bilgi yarışmasından geliyordu. arkadaşları ile beraber hava limanında önce içip sonra gümletiyorlardı. şimdi sorsalar tadı nasıldı diye "fakirliğin gözü kör olsun" derim ben... swh
hayatımda bağımlılık yaratan tek içecekti. bir neslin beslenme çantasında farz olan, birbirlerine hava atma aracı kullnılan, ayrıca şişirilip ayakla patlatılan bir içecekti.
turuncu kamışını saklar koleksiyon yapar o derece bağlıydım hani. koca eşek olsam da tadını hiç bişey yerini almaz özlerim.
çocukluğumun içeceği.. babamlarla akraba ziyaretine gittiğimiz gölcüğü hatırlatır uzun yolları hatılatır anneee çişim var ne zaman babam duracak'ları hatırlatır. O zamanlar üstüne çıkıp boom! diye patlatırlardı hep. Hiç yapamamışımdir hala içimde kaldı.
çok eskiden şılap şılap diye atılan yere yapışan bir oyuncak veriliyordu bunun yanında. adı şılap mıydı acaba onun ? çok severdim.
bir de egzantirik ambalajı sayesinde pipeti deliğe sokmaya çalışırken arkasından çıkarıp ortalığı batırdığım çok olmuştur. hala da içerim aslanlısını. bulursam affetmem.
ben mi özürlüyüm bilmiyorum ama bunun kutusu bir türlü patlamıyor arkadaş.küçükken de patlatamazdım,bugün şokta görüp aldım patlatmaya çalıştım yine başaramadım.
reklamında "önce hüplet, sonra gümlet" gibi bir sloganı olan ve 2000li yıllarda çocuklar tarafından önce içilip (hüpletilip) sonra biten kutunun üstüne basmak suretiyle patlatılan (gümletilen) meyve suyu.
dipnot: günümüzde hala vardır lakin eski popülerliği, reklamı falan yoktur.
kardeşimin dün gireceği lys sınavının yapılacağı okulda bulunan kantinde gördüğüm içecektir. bırakın tadını şeklini ve cismini dahi özlediğimi anladığım ve çocukluğumun anılarını hatırlatan içecektir.
