içmediğim onca zaman sonra bir markette görüşüm,aramızdaki bakışma,onu raftan alışım dışarı çıkar çıkmaz aynı çocukluğumdaki gibi heyecanla o pipeti oraya sokmaya çalışım ağzıma götürürken gözüme sokuşum,bir deneme daha yaparak ağzımı buluşum ve o lezzetin ve o tadın hiç değişmemiş olması.insana özlettirendir.
çocukluğun vazgeçilmezidir öncelikle büyük bir zevkle arkadaşlarla içilir sonra o turuncu pipetiyle dişler temizlenir ardından şişirilip bir güzel patlatmaya çalışılır.
lezzeti münasebetiyle değil insanın içinde uyandırdığı duygular için alınan içecek. bildiğin soğuk, portakallı oralet gibi. kişide izler bırakmıştır tabi. bir diğeri için;
içinde mutluluk verici bir madde olduğunu düşündüğüm çocukluğumuzun meyve suyudur. ne olduğunu anlamadım ama kesin var bir şey. bir markette eskaza gören havalara uçuyor. yakında karaborsası çıkarsa şaşırmam.
bir de şöyle bir cingılı vardı:
capri capri caaapriii suuun
capri capri caaapriii suuun