Sevgilim için çok güzel bir hafta sonu planı yapmıştım. Yanlış anlaşılmamak için iki oda ayırttım. Biraz başbaşa vakit geçiririz babasının gölgesi üzerimizde olmaz eğleniriz diye düşünüyordum. Sonra çıkar Nato iskelsinde gün batımını izleriz, bol bol Rakı içeriz. Istanbul'dan uzakta kafa dinleriz gibi güzel düşüncelerim vardı. Daha ilişkimizin başlamasının üzerinden bir kum saati boşalacak kadar zaman geçmeden babasıyla konuştuk, açık olduk. Yeterince güven verememiş olacağız ki izin vermedi. yarın akşam ben işi gücü halledince direk yola çıkarız diye çanta bile ayarlamıştım. Şimdi battaniyeye sarılmış bira içip hababam sınıfı izliyorum amk.
işlerim yine karışıyor gibi. yetişemiyorum. kolay demorolize oluyorum. ve sıkıldım artık. şimdiden sıkıldım. hiçbir şeye isteğim yok birkaç gündür. en severek yaptığım şeyler bile sıkıyor beni. tek istediğim yalnız başıma oturup kafa dinlemek. yok, tek istediğim değil. ama en istediğim.
1 senedir aşık olduğum çocuga acıldım ve beni reddetti. Sadece 1 mesajla ustelik. Ne hissettiğimi bu zamana kadar yaşadığımı hiç umursamadı ve gitti...
Herkes ağız birliğiyle metanet pompalamaya çalışırken benliğime biliyorum her şey hayal edebildiğimden daha da bok olacak.
Sonunu bile bile yaşıyoruz işte, ne olacak burası dünya burası böyle bir yer işte.
şirinevlerde işimi hallettim. gelen otobüs dolu olacaktı. Bende bahçelievlere gidip oradan bineyim dedim. bindiğim otobüs çok rahatsız edici korkuyordu kuleliye kadar dayanabildim. şimdi bakırköye dönüyorum oradan Atakent otobüsüne bineceğim.
