Her seyredildiğinde ağlatabilme özelliğine sahip az sayıda filmden biri. ilk seyrettiğimde *sadece babam ağlıyor diye biraz daha büyüyünce sadece içimden geldiği için ağladığım film.Halit akçatepenin annesini o.ospu olarak gördükten sonra Tarık Akanın ne düşünüyon lan yoksa pavyondaki karıyı mı ayıp ayıp anan yaşında demesine o anan yaşında dediğin kadın benim annemdi demesi Kahramanın arkadaşıyla bilye oynarken lan ben ölecekmişim demesi arkadaşının ise ee olunce bilyelerin ne olacak sorusuna ölünce abimden alırsın diye cevap vermesi ve tabi en önemlisi TArık akan ile Halit Akçatepenin eve televizyon alması tam KAhramanı uyandıracakken dur lan güzel bir yer hazırlayalım deyip belkide çocuğun son anında mutlu olmasını engellemesi filme dair iç burkan detaylardır. ve tabiki her duyulduğunda gözlerde yaşların birikmesine sebebiyet veren o muhteşem müzik...
sözün bittiği yerdir bu filmde anlatılanlar. imkansızlıkların içinde çırpınan ama yine de mutlu olabilmek için sebep bulanlardır o çamurlu mahallede yaşayanlar. gülmeleri de samimidir en az ağlamaları kadar. küçük kaharaman'a arkadaşı "ölürsen misketlerin benim olsun mu?" diye sorarken siz iliklerinizde hissedersiniz acıyı. müzikleri alır götürür. başyapıttır bu film..
yaşamanın değerini ve kaybedeceğini bilmenin yıkılmışlığını filmdeki bütün karakterlerin gözlerinden okuyabileceğiniz, gelmiş geçmiş en iyi türk filmlerinden biri.
metin akpınar da filmde rol almıştır ve diğer bütün oyuncuları gibi o da aşmıştır bu filmde.
Her izlendiğinde insanı yamultabilen, kaybetmeye mahkum insanların filmi. Babam ve Oğlum ile birlikte Türk sinemasının en acıklı filmlerinden birisidir *. Filmin her karesi, hüzün ve gözyaşına boğar izleyenleri. Filmin, Cahit Oben tarafından yapılmış müzikleri ise, filmin kalitesini 3-5 kat daha yukarıya taşır. Filmin en önemli özelliği ise, her izlendiğinde adamı ters-düz edeceği bilinse de, gene de izlenmesi ve gene ters-düz olunmasıdır. Bir aralar Star'da sürekli yayınlanmaktaydı, ancak uzunca bir zamandır yayınlanmıyor sanırım.*
sinirli kişilerin, karşısındakine karşı kendilerini zor tuttukları anda, dişlerini sıkarak ettikleri hitap şeklidir ayrıca. genellikle patlamanın, küfür salvosunun hemen öncesinde, son sabır taşının bulunduğu yerde çıkar ağızdan.
izlerken agladigimi hatirladigim ilk film. kelimelerin manasini yitirdigi, senaryonun icine girip sonunu degistirme istegi uyandiran, bitiminde insani derin dusuncelere gark eden yapim.
insanın çaresizliğini ele alan bit türk filmi. çok duygusal bi konusu olmakla beraber film in müziği insanı alıp bambaşka diyarlara götürmektedir. ayrıca babamın ağladığı tek film.
tarık akan ve halit akçatepeyi onca kakarakikiri rolde izleyip sonrada bu filmde hüngür hüngür ağladıktan sonra vay be ne oyuncularmış dedirten film.sanki daha önce hiç izlememiş gibi sanki kahramanın öleceğini bilmiyormuş gibi izliyorsunuz her defasında.hele ki halit akçatepenin sanki kendi kardeşiymişcesine gösterdiği çaba.bu arada hüznüne çok kapıldıysanız filmin,küçük kahramanı aliye'deki doktor kahraman olarak kanlı canlı görüp etkisinden kurtulabilirsiniz.
iç burkan bir film. güdük necmi olarak güldürmeyi çok iyi başarmış halit akçatepe; arkadaşı için elinden bir şey gelmeyen, ama canını vermeye hazır delikanlıyı o kadar iyi oynamış ki, gözyaşlarınızı başka filme saklayamıyorsunuz.
yoğun, kötü bir sefaleti ve günlerin getirdiği umutsuzluğu anlatan hüzünlü film. o insanlara karşı o kadar büyük bir şefkat ve merhamet hissi duyarsınız ki, kıllarına zarar gelse sizin yüreğiniz cız eder. adile naşit bilmeden anlamadan nasihatleri sıralarken tarık akanın durumuna düşersiniz, pavyondaki konsomatrisi halit akçatepeyle beraber tanırsınız, eşeğin arkasından küçük kahraman gibi ağlarsınız. çok acıdır film, o kadar gerçekçidir ki hayallere yer kalmaz.
az once star tv ekranlarında son sahnesi yakalanan film. televizyon alınmıstır kral koltugu da yapılmıstır kahramana ve agabeyi uyandırmaya gittigine kardesinin cansız bedeni ile karsılasır.gozyasları sel olup gitmiştir.halit akcatepe nin de kahraman ın ellerini oksaması opmesi insanın icini acıtır gider.
