oldukça zavallı seviyesiz insanlardır. kendi çıkarları için gözlerini kırpmadan bozuk para gibi insanı harcarlar. kendi yaptıkları ahlaksızlıkları da asla görmezler. her yaptıkları yanlışta; sahip oldukları zavallı bünye nedeni ile hatalarını üzerine atacak birini ararlar. canım cicim diyerek devamlı yağlayıp ballayarak insanın güvenini kazanma oyunları yaparlar. kendi hataları nedeni ile köşeye sıkıştıklarını hissettikleri anda kendilerini temize çıkarmak için çamur atmaktan da çekinmeyen tiplerdir. bu zavallılara ben çok rastladım.
bu tiplere "yemek yediği kaba pisleyenler" deniyor...
"asla kimse tarafından dolmuşa gelmem, ama çok güzel dolmuşa binerim"
genellikle bencil, çıkarcı ve riyakar olan insanların sergilediği bir davranış olup sinsice sokulurlar size ilk önce. kendinden başkasını düşünmeyen, kendi arzu ve isteklerini bazı değerlerden üst levelde tutan bir karaktere sahip olan bu kişiler, sizin ne düşündüğünüzü, ne hissettiğinizi, üzülüp üzülmeyeceğinizi zerre kadar düşünmeden fütursuzca yüzünüze gülerek kuyunuzu kazarlar. daha çok sokulup daha çok kan emerler.
ummadığınız taş sahiden de baş yarar diye boşuna dememiş büyüklerimiz.
peki hiç mi utanmaz merak ediyorum bunu yaparken, yapmayı planlarken yada yaptığı gün yüzüne çıktığında? pes!
herkesin doğasında var olan harekettir.böyle bir insanın dürüst olduğunu anlamak için yüzüne bakmanız yeterlidir.eğer her karşılaşmanızda yapmacık bir gülüş varsa zaten o kesin sizi arkadan vurur.hiç acımayın bunlara.
bir çok kişiden zaman zaman duyduğum bir insan türü. varmış böyleleri. hem de bizzat benim çevremde. her kim ise bir defa insan olsun da insanın yüzüne karşı konuşsun. ben gerçek hayattan tanıdığım ve aynı zamanda da burda yazar olan kimseden şüphelenmiyorum. yazar-kanka sıfatı altında bu işi yapan mahalle karısı her kimse ya adam olsun ya da nickini öğrendiğim an kanlı canlı cezasını veririm.
kişilerinin karakterini gözler önüne seren davranıştır. maskeler ardına saklanmak ve yaşamaktır.
günümüzde bu tarz insan fazlasıyla mevcuttur. "canım" gibi anlamlı kelimelerin kişilerin ağızlarında sakız olduğunun, yürekten söylenmediğinin ispatıdır.
genelde bu tarz kişiler bencildirler. nabza göre şerbet dağıtırlar ve herkesi herkese şikayet ederler. yüzünüze güler, iki dakika sonra küfrederler.
laflara kanma zamanı çoktan geçti. artık davranışları ile bile insanlrı tanımak ve anlamak zor.
çoğumuzun en büyük yanılgısı karşımızdakini kendimi gibi iyi niyetli sanıp yaklaşmak. suç aslında bizde. hak edene hak ettiğinden fazla değer vermek ya da adam yerine koymanın sonucudur.
"kimseye hakettiğinden fazla değer verme yoksa sen değersiz olursun".
Genellikle kadınların yaptığı bir davranış olarak görülür ama erkekler bu konuda daha ustadırlar. Canım dediğim birisini asla sırtından vurmam, güvenime ihanet eden kişiye de hiç acımam.
insanın doğasında var. burada yazılanlara kanıpta aaa bunlar ne mazlum insanlar diyen olabilir. ama öyle görüldüğü gibi değildir. kimse de ıkıp ben öyle değilim yapmadım bikbikbik demesin. hayatın farklı dönemlerinde çiğ sit emmenin verdiği bi huy mu denir artık ne denir bilemedim yemiştir bu haltı. o yüzden öyle çıkıp burda o böyle şy şöyle, şöyle karaktersiz böyle kişiliksiz demesin kimse.
şimdi sazanlayanlar çıkıp kişi kendinden bilir işi gibi laflar edebilir. milletin yüzüne gülüp arkasından kuyu kazmak başka şey canımsın diyip arkadan vurmak başka.
