normal şartlarda '' canım'' pek samimi gelmeyen bir hitap olmasına rağmen içten ve yerinde söylendiği zaman , bir de sonuna sahiplik eklendiği zaman inanılmaz tatlı bir söyleme dönüşen kelime grubudur.
Gerek sözleri gerek kuvvetli yorumu ile cem karaca'nın döktürdüğü parçalardan. Bize dinlemek düşer.
Canım benim. Sarı kara bir sansar olmak mı iyi
Bir tilki mi?
Ya da o lacivert rüzgarlarına basmak
Gönül yelkenini
O bizim denizlerin
Yağmuruyla karıyla ve güneşiyle
Sevmek mi doğuşu
Ve nice güzelmiş demek mi?
Yorulup yaşamakla sarmaş dolaş
Zorlu havalar sonrası
Kuytu koy dingilliğinde
Beraber türküler söylemek mi?
Yalnız yakını ve kolayı sevmek mi murat
Bu ne yangın yeri geride kalan demek mi
Canım benim
Seni böyle özlemek mi
Özlememek mi?
Herkese derim ama herkese içten söylemem bazılarına ahmed arif gibi söylerim.
"Canım Benim,
Bilir misin "canım" dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep."
