Bir yazar bir yazara hadi gel beraber sıkılalım demiş. Sonra bir yazar bir yazara hayır demiş. Sonra bir yazar bir yazara tamam o zaman ben bir yazar olarak sıkılırım demiş.
Beni de yazın beni de. Evet Patlıycam sıkıntıdan biraz daha böyle devam ederse. Sanırım bir haftadır günde üç film izlediğimden film kotami da doldurmuş bulunuyorum. Son izlediğim ikisinden hiç zevk alamadim, artık film de izleyemeyecek bir depresif döneme girmiş olmam demek bu ve hiç hayra alamet değil. ruhsal olarak kendimi olabildigince iyi tutmaya gayret ettiğim ve uzun süredir de başardığım halde şu günlerde her an tepetaklak olacakmışım hissinin peşimi bırakmamasi gerçekten hiç hoş değil. Bırak peşimi lanet olasıca his! Ben oyalanacak bir şeyler bulucam ve sen canımı sıkamayacaksın.
Maalesef benimdir. Ne zaman mutlu birkac gun gecirsem akabinde hemen bir durgunluk, egleniyorum ama neden egleniyorum idraki, sacma sapan bir ruh hali geliyor.
Daha kucukken de sinavlardan dusuk aldigimda eglenmeye hakkim yok benim deyip televizyon filan izlemezdim.
Tovbe est.
Benim o. Demin uyandım. Uyurken arayanlara geri döndüm ama açan olmadı. Yine yalnız kaldık. Çayımı için dışarı çıkıp yorulup dinlenen dedeler gibi otururum bi bankta.
