en güzelini yapandır.
istemeye istemeye yapılacak ruhsuz bi' muhabbettense daha sonra yapılacak candan konuşma yeğlenmelidir. zorla güzellik olmuyor nitekim.
acil bi' durumda ise en erken 3. aramada telefon açılacaktır, sabırla tekrar deneyin, ne kadar kaçarsa kaçsın merağa düşüp açar. ya da mesaj atın en iyisi, daha kestirme bi' yol bu, uğraşmayın hiç.
öz güveni tavan yapmış insandır. hayatta kimse için üzülmeye değmez gibisinden felsefeleri vardır. mesela bu kişi ya çok ağır hastalıklar geçirip bu duruma gelmiştir ya da ömrü boyunca sadece grip gibi basit hastalıklara yakalanmıştır. facebook'taki hesabında dayısı mı varmış hocası mı ekliymiş,hiç fark etmez onun için. küfürlü paylaşımlardan kaçınmaz.
eger ki aile bireyleriyle (abi olur, amca olur o kısmı onemli degil) kan bagından baska ortak noktanız yoksa ya da surekli rahatsız edeniniz varsa yapılması kacınılmazdır. Ancak bir sure sonra hayat felsefesi olarak benimsenip 'calar calar susar' mantıgına sıgınmak sakıncalı olabiliyor.
en doğal hakkını kullanan insandır. Canım istemez açmam canım istemez konuşmam hatta telefonu kapatırım toptan. Belki de sana cevap vermeyi canım istemez ama başkasıyla konuşmak ister. Kime ne?
bu insanları hep kıskanmışımdır çünkü ben bunu yapamıyorum. kim arıyo ya açmıycam diyip telefona bakıyorum önce sessize alıp kenara koyuyorum fakat gözüm istemeden telefona gittiğinde ışığın sürekli yanıp söndüğü her an vicdani bir azap duyuyorum. susmadımı hala ya diye elime aldığımda telefonu, savaşı kaybettiğimi farkedip bilinç dışı yese basarak isteksiz bir konuşmanın içine çoktan girmiş olarak buluyorum kendimi her defasında. aha telefon çalıyor bu sefer açmıycam...
iki saat gereksiz ve karşı tarafın kırılmamasına yönelik boşa uzatılan muhabbetlerin içine düşmek istemeyen insandır. görmedim, uyuyordum, perde asıyordum gibi yalanlar söylemek daha kolay gelir.
