şımarıktır.
başlarım canına. madem istemiyorsun, azıcık yürekli ol da insan gibi söyle konuşmak istemediğini. karşındaki ulaşamadığı için sana birşey olduğunu düşünüp çıldırıyor belki de.
Genelde insanlara hemen dönerim. Aman kırılmasın, üzülmesin diyerek her dediklerini dikkate alır, insan yerine koyup cevaplarım. Ama konu uzun ve sıkıcı telefon konuşmalarıysa evet; açmıyorum. Çünkü telefonla konuşmaktan nefret ediyorum. Görüyorum ki kimileri açıyor, saatlerce boş muhabbet yapıyor. Ne kadar sıkıcı olduklarını farkında bile değiller.
Kendini zorlamayan kişidir.
Keyfi yoktur, hali yoktur, uykuludur, öfkelidir ya da hiçbiridir sadece konuşmak istemiyordur.
iyi hissedince arayacaktır. Biraz anlayış!
benim telefonum sürekli sesizdedir ve ara ara kafayı yediği için biri arayınca titrer. eğer o titreşimi duyarsam kesinlikle açarım o an. eğer duymaz sonradan telefona bakınca aradığını görürsem nasıl olsa bir daha arar diye beklerim. denk gelirse açarım, ha aramazsa paşa gönlü bilir. ha bide arayınca telefon titremezse onu hiç dikkate bile almıyorum, daha telefonumu titretmeyen biriyle muhatap olamam. telefonum ne isterse o. demek ki arayandan hoşlanmadı ki titremedi. her şey mümkün.
keyfim yokken açmam. negatif enerjimi de bulaştırmak istemem. karşıdaki de sadece işi düşünce arayan biriyse susma hakkımı seve seve kullanırım. acil bir durumda arayacaklar bellidir zaten ve onlarınkine iki eli kanda olsa yine cevap verecek olan insandır.
