dikkatimi çeken videolarda arkada çalan şarkılar, hepsi rap tarzı müzikler. pek ilgilendiğim bir tür olmadığı için şarkıları ve kimin söylediğini bilmiyorum. ama ne bok anlatıyorlar arkadaş bunlar şarkılarında, bu çocukları uçurumun eşiğine getirecek kadar, nasıl bir motivasyon sağlıyor.
açıp dinleyeyim dedim bir kaç tane kafayı yedim, saçma salak sözler. ütopik saçma sapan bir hayat tezahürü var.
müzik desen müzik değil, sanat desen alakası yok. edebi değerleri sıfır. ama işte bu çocuklar bu sözlerden etkileniyor.
oysa bu çocuklara sabahattin ali'yi ilk okulda okuttursan, raif efendi'yi bir okuttursan böyle olmazlardı. çünkü o zaman sevmenin değerini, karşılıksız sevmeyi anlayabilirlerdi.
edebiyat bu yüzden önemli. saçma sapan edebi değeri olmayan sözleri bu çocuklara fast food gibi ulaştırıyorlar.
çocuklarınıza, yeğenlerinize, kardeşlerinize sabahattin ali'yi, sait faik'i, yaşar kemal'i okutun. sonra ileride ne olacağını böyle tahmin bile edemiyorsunuz.
sorulması gereken soru bence şu: bu gençler rap dinlediği için mi intihar eğilimli oluyor, yoksa kendi sebeplerinden ötürü intihar eğilimli olduğu için mi rap dinliyor?
ben ikinci şıktan yanayım bu karşılaştırmada. bence rap bu tarz insanlara yakın geliyor.
Geçenlerde bir canlı yayın intiharı izledim. Yaklaşık 10 dakikalıktı. Kafama takılan bir detay oldu. Çocuk odasında yayın yapıp, intihar etmeye hazırlanırken, içerde ailesi oturuyor. Bu 10 dakikalık zamanda facebook arkadaşlarından kimse ailesini arayıp, çocuğunuz intihara kalkışıyor yayında şuan demiyor. Ne zaman çocuk silahla kendini vuruyor ailesi odaya koşuyor. Ilginç bir durum.
