selda bagcan'in sivas'ta diri diri yakılan canlar için söylemiş olduğu bir türküsü.
hasretime hasret kattın, hasrete
incinsek te incitmeyiz, zulm ile
geldik size dikensiz, bir gül ile
can veririz, can almayız, biz canız
akarsular ile (dost dost) coştum, cağladım*
hasret ile yandım (yandım yandım), ağladım*
nice canlar ile (dost dost) kül oldum, öldüm
can veririz, can almayız, hey dost biz canız
pirimi asanlar, doymadı kana
canımı yakanlar, baktı dumana
zulüm yapmaz, insan insana
can veririz, can almayız, biz canız
nesimiler ölmez gafil, aldandın*
mazlumlar ardından gelmez mi sandın*
akarsu'lar coştu, birden bulandın
can veririz, can almayız, biz canız
canımı yaktınız (hey dost), kanlı sivasta
gülemem, ağlarım (hey dost), şu gönlüm yasta
canım feda olsun (hey dost), pir sultan dosta
can veririz, can almayız (hey dost), biz canız
bizi yakıp, duman duman, baktınız
yetmedi mi, bir de alkış tuttunuz
sonra birer masum olup çıktınız
can veririz, can almayız, biz canız
