en sevdiğim yılmaz erdoğan şiiridir. ne vurucu sözlerdir onlar, ne de güzel yorumlamıştır...
hepimizin zaman zaman söylemek istediğini ne kadar edebi bir kibarlıkla dile getirmiştir:
bir çiçeği içine çoğaldım
sonra döktüm yapraklarını.
düştüm, düşmüşüm.
acısını çekmeye üşenmişim üstelik.
inan canfeda,
her sözüm yalansa bu değil,
yemin tillah canfeda,
nasıl oldu anlamadım...
nasıl ettim, nasıl dedim
bilmiyorum.
ben de kendimden bunu
beklemezdim...
