önceleri ara ara oynanan, son birkaç aydır manyak gibi gece gündüz her fırsatta bilgisayar başına koşulmasına sebep olan oyundur. böyle böyle 45. seviyeye gelinmiştir.
"şugıırr kıraşşşş" diye böğüren adamı duyunca sanki atomu kırk eşit paraya bölmüş, efendime söyleyeyim nasa'da toz alma görevine terfi etmiş gibi hissediyor insan. o derece coşkulu. öyle ki facebook oyunları sırf oyundaki sesler için bile oynanabilir. yok efendim saçmaymış da çocuk oyunuymuş bilmem ne. he amk, sen sanki interneti köşe yazarlarının her kelamını hatmetmek ve ünlü fizik profesörlerinin biyografilerini okumak için kullanıyorsun. gördüğün her sözlük başlığına "yarak afedersin" bkz.ı vermekse dolu iş, tamam ben şugırr kıraşşş der oyunuma dönerim.
efenim, boş ve sıkıcı zamanları değerlendirmek için oynanabilir. öyle aman aman sarmaz insanı. zaten götün götün ilerlemekten başka bir bok yoktur oyunda. o değil de o renkli deliklere sahip siyah kocaman topu görünce bir ben mi mutlu oluyorum? dırırırım.
An itibariyle bir evladın babasını anlamaya çalıştığı oyun. bu oyunlardan zevk almayı 10 yaşında bıraktım en son ama hala oynuyor babam durduramıyoruz.
