Bir kitap aldım, bir koku,
Seni sordum.
Bir nefes, bir öksürük,
Kendimi ezip söndürdüğüm küllük,
Hep o usulca sesin.
Klasik kuğulara hiç güvenmem,
Boynunu andım.
Hastaneler temaruz taarruzunda,
Bahar da gelemez bazen.
En iyisi, bir kitap okudum.
Kıpırdama, sinek korkuyor.
Bu sır çok kısa, sıkı dur:
ilk selam son kelimeyi fısıldar, daima.
Ama seni bildim,
Ama umut centilmenin standardı.
Elmayım, soydular mektup bıçağıyla,
Görmediler de feci utandım.
inandın mı duyduğuna?
Şimdi adını saklarken aç biilaç,
Sen evini seç, ben canavarı oyalarım.
gülşen'in bangır bangır şarkısı buna yüz bin basar. hiç değilse o şarkıyı ebru gündeş yorumlamalıydı. ah ah ebru gündeş'in değerini bilmeyen salak türk gençliği ah ah. gerilla şarkıları dinleyeceğinize o kaliteli yorumcuyu dinleseydiniz ebru gündeş çoktan hak ettiği yerde olurdu.
--spoiler--
'' çocuklarımızı hep çalıların arkasında bekleyen pardösülü adama karşı uyardık ama asıl canavarların aramızda olduğunu söylemeyi unuttuk ''
--spoiler--
ne yazık ki günümüz toplumunda aramızda bir sürü canavar var ve çoğu da çok kibar, yardımsever hatta sempatik görünüyor. ama sadece görünüyor işte.
