Şeyh Bedrettin 'in yaşadığı dönemde felsefesini anlatmak için sarf ettiği cümledir. Burada can dediği şey (kendisi) ve canan'dan (beşeri anlamda eşi, diğer yanda ise ilahi aşk manasında da ''Allah'' anlamında kullanmıştır) ayrı herşeyin bütün insanlığın malı ve değeri olduğunu anlatmak istemiştir. Bu da bir anlamda Şeyh Bedrettin'in Osmanlı'nın -o zaman sistemli bir fikir olarak hiç ortada olmamasına rağmen- dolaylı olarak ilk sosyalist düşüncesine sahip olduğunu gösterir.
edit: Allah tabii ki sadece Şeyh Bedrettin'in Allah'ı değildir. Burada anlatılmak istenen şey Allah ile kul Şeyh Bedrettin arasındaki her kul ile Allah arasında olduğu gibi dokunulamaz, kişisel bir kul-Tanrı ilişkisidir.
"
...
Hep bir agizdan turku soyleyip
hep beraber sulardan cekmek agi,
demiri oya gibi isleyip hep beraber,
hep beraber surebilmek topragi,
balli incirleri hep beraber yiyebilmek,
yarin yanagindan gayri her seyde
her yerde
hep beraber!
diyebilmek
icin
..."
