Çalıştığın ortamda yapılacak bir işi kimsenin üstlenmemesi ve bu işi senin üstlenip yapmaya çalışman ama yapılan iş sonucu eksik birşeyler bulunup bir sürü laf işitmek. Keşke bende bu işten anlamıyorum bir fikrim yok deseydim pişmanlığı.
insanlar. artık insanlar diyalog yerine kavgayı, empati yerine peşin hükmü, tevazu yerine kibri marifet sayıyor. böyle olunca susuyor, kendinizi ifade etmek yerine kabuğunuza çekiliyorsunuz. sonrası derin bir yalnızlık.
iş stresinin ve günlük hayattaki ufak tefek de olsa can sıkan abuk sabuk durumların aynı zaman aralığında arka arkaya dizilip insanda genel anlamda sıkıntılı bir ruh haline yol açması.
Bizim için çok değerli olan insanlar bazen hayatimizdan çıkar bunun önüne gecemeyiz. Ama geriye dönüp baktıklarında bizi iyi kötü bi şekilde hatırlamalarını isteriz işte can sıkan mesele onlar için sadece hayatlarından geçen bi karakter olmamız hatta hiç hayatlarına uğramamış gibi olmamız.
Aklımın erdiği yaştan itibaren beni en sıkan olay; hergün şehit vermemiz ve artık buna alışmamız. Geriye kalan kişisel sıkıntılar ufak teferruattan ibaret.
