" olmuyor yetmez mi?" dersek. bu bir soru değil, anlayamamanın verdiği isyan yetmez mi?" içinde bir yer yetsin istiyor ama yetmiyor. hayat malesef sevginin yeterli olamayacağı kadar karışık.
Şu takıntılı adamdan cok sıkıldım gercekten sıkıldım körü körüne baglanmış birşeye bası yok sonu yok anlamsızca kaptrmıs gıdıyor. Sadece sacmalıyor rahatsızlık verıyor bu durum canımı sıkıyor işte.
Çok uzun zamandır uyuyamıyorum. Az önce denedim yine uyuyamadım, olmadı. Yaşam kalitem can çekişiyor. En fazla 4 saat uyuyup uyanıyorum yine. Hayır bir de Beni güzel günler o 4 saatlik uyku diliminde yakalarsa ben orada olmayacağım... Vay beni.
Balkon kapısı açıktı bi tane kocaman böcek girmiş. Korkmuyorum ama o canlıyı öldürmek vs beni rahatsız ediyor acayip canım sıkıldı napsam. Uyuyamam da öyle zaten yatağa falan gelir gece yüzümde dolaşır diye. Poff.
Destek görememek. Belki de en değer verdiğin, sevdiğin kişiden destek görememek. insanın kendini en yalnız hissettiği durumlardan birisidir. Sen onun her kötü durumunda yanında olursun yardım edersin ama sana birşey olduğunda hiçbir destek alamazsın. insanın üzüntüsüne daha çok üzüntü katıp canını sıkan durumdur.
Uzun zamandır şarkı türkü amaçlı takıldığım akşamları dışarı çıktığım iki erkek öğretmen arkadaşım var eskiden aynı okulda çalışıyorduk onlar başka okula geçtiler sonradan. Neyse Biri evli. Öbürü bekar. ikisini de insan ve arkadaş olarak gerçekten çok seviyorum fakat başka türlü bir şey olamaz aramızda. Irkçı değilim ama itiraf etmek gerekirse kürt birisi ile sevgili olmak evlenmek vs de istemem. Ama böyle baya saz arkadaşı olduk kendi kendimize müzik yapıyoruz çalıp söylüyoruz Ortamdaki insanlar geliyor yanımıza arada onların da tanıdığı falan.
Bugün de biri geldi bunların arkadaşı. Adam bana kaçamak bakışlar atıyor falan ben takmıyorum çünkü gerçekten takıldığım ortamlardan hiçkimse ile sevgili vs olmam söz konusu bile olamaz benim için. Ben sadece seviyorum şarkı söylemeyi. Vaktimi güzel geçirmeye çalışıyorum hepsi bu.
Dönüş yolunda bu adamla benim evim aynı taraftaymış. Kısa zaten yürüme mesafesi heryer. Gruptan ikimiz aynı yöne ayrıldık. Eve geldim. Evli olan arkadaşım aradı iyi misin bir sorun oldu mu? Yok dedim. Tamam iyi geceler falan kapattık.
Sonra uyudun mu diye mesaj attı. (Bak şimdi) gülesim geldi ama kesinlikle yanlış anlamadım resimleri atayım unuttum yok uyumadım falan dedim.
Resimleri attım. Çok kötü çıkmışım falan dedi. Sanki benim ona iyisin dememi bekler gibi. Ben de överim arkadaşlarımı moral veren bi tipim. Yok ya kötü değil falan dedim. (Hadi bu da normal)
Sonrasında mesajlaşma şöyle
-Seninle bugün yanında gelen arkadaş vardı ya
-Ee
-bişey konuştunuz mu? (Ben bunu okuyunca içime bi sıkıntı düştü tabi kıskanıp merak ediyor gibi geldi allahım)
- evet, memleket nere isim ne hangi okulda çalışıyorsun falan
- hmm
Korkudan niye sordun bile diyemedim sözlük. inşallah yanlış anlamışımdır. inşallah düşündüğüm gibi iğrenç ve de kötü bir durum yoktur. inşallah kendimi bir halt sanıyorumdur şuanda ondan yanlış anlamışımdır.
Acayip canım sıkıldı. Mesafe koymam lazım. Üzülüyorum böyle olunca.
