can yücel hakkında konusulurken genelde kullanilan terimdir.
bu işin klasik sözlük jargonunda tanım olarak niteleyebileceğimiz cümledir.
ama biz işi bir vites yüskseltelim fikrimizi sarf edelim ve esas olmasi gerekeni yapalim.
80'li 90'lı yıllarda zonta, maganda olarak nitelenen mehmet çağçağ'ın su zamanlarda kzalak olarak nitelediği bir kesim vardi.
bu kişiler orhan baba, ferdi baba, müslüm baba vesaire nidalar kullanirlardi.
şimdilerde artik bir sehir efsanesi olan, kişiliği söylemleri işlerinin önüne geçmiş olan can yücel için de kullanilmiştir.
varolan kaliplari üniforma gibi üzerine geçiren arastirmadan tarastirmadan kozalakcasina dürtülerle sahte samimiyet havasi yaratan bu kişilerden öğğğk geldi.
bu nidayi, sahsen tanısa hadi bir nebze diyeceğim ama biraktim sahsen tanımayi, can yücel öldüğü tarihte yatağini islatan bireylerin bu kelami kullanmasi samimiyetsizliktir.
yazili basında bir yazar hakkında kelam ederken -özellikle o yazar yeni ölmüş ise- ahmet abicim mehmet abicim gibi kelamlar kullanilir ve sark-i kurnazlik yapilir.
bence o yazara bir okuyucu olarak yapilacak en büyük saygi bakkal amca manav amca gibi hitaplar kullanmak değil adiyla soyadiyla anmaktir.
şimdi bazi kişiler diyecek niye can baba? valla ben can yücel'in bir şair olarak basarili oldugunu ama ceviri de daha iyi oldugunu kozalaklarca en cok sömürülen ve bu suretle haddinden fazla sisirildğini düsünmekteyim. kendisi şiir anlaminda ne bir yahya kemal beyatli sikletindedir, ne nazım sikletinde ne de cahit sıtkı tarancı sikletindedir.
herneyse dis görünüs olarak cağ atlayan ama beyinsel olarak hala zonta olan bir diyarda kazlarin ezberini fazla bozmayalim bakalım.
