Yürürüm ipte ağım yokken hemde kop koyu içim. inan çok çalıştım bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için. Neyim varkı sanki senden başka hadi son bir kez. Yokla ceplerini aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz.
Şurda olmayan ev varya
işte bizim evimizdir
önümden her geçişinde
hep aynı çocuğun sesi
Büyük olur derlerya hep
Büyük düşlerin kırıkları
Saklaması zor olurmuş izlerini
Bir tek sesim kalsa onuda rüzgar alsa
Yarin yanağına değmeden olmaz
Ah bu sevda tekmiş
Koca ömrüme yetmiş
Göklerde aranır yerde bulunmazmış
Buluta yükü sorulmazmış.
You left me here like a chalk outline
On the sidewalk waiting for the rain
To wash away
(Wash away)
You keep coming back to the scene of the crime
But the dead can't speak and there's nothing left to say anyway
All you left behind
Is a chalk outline.
Why does it rain, rain, rain down on utopia
Why does it have to kill the ideal of who we are?
neden yağmur yağıyor, yağıyor, yağıyor, ütopyanın üzerine?
neden kim olduğumuz idealini öldürmek zorunda ki?
" I need your arms to welcome me,
But cold stone all I see... " anneniz, sevdiğiniz uzaklardaysa feci koyar. Tabi şarkının bütünüyle daha hissettirir. (bkz: Mama Said)
