biz göçmeniz arkadaşlar. geldiğimiz yerlerde ailelerimizin en büyük takıntısı temizlikmiş. inanılmaz derecede titizler. büyük dedem öldüğünde vasiyeti üzerine çamaşır suyu ile yıkanmış, babam beni temiz olmam için günlük yıkatırdı. amına koyim sıcak su yemekten derim kabarmış da sağlık ocağına yatırılmıştım. o sarı sulardan her yerime sürüyorlardı. şu anda çok temiz biriyim. klavyemi günübirlik ıslak mendille siler ardından fısfıs kolonya ile tekra ıslatır selpak ile yine silerim. napiim işte takıntı bu. en sevdiğim kız arkadaşımı haftada 4 defa banyo yaptığı için terkettim. 4 defa ne amk ya pis pis kokar ıyyy. temiz olacaksın.
içime işleyen takıntı şakşaklarken de kendini göstericekti tabi. camsil süper bir deneyim. hele o mis kokusu yok mu, kendimi artvin borçkanın mis gibi doğasında hissediyorum. fakat gelgelelim terle karışan camsil 27-28 den sonra köpürüyor amına koim. nefret ediyorum ya, konsantrasyonumu bozuyor. şu köpürmesine bi çare bulamadılar. şu alman teknolojisi kayganlığı olmasa bu camsili sikime bile sürmeme ama kayganlık işte. olay orda bitiyor. entryimi bitirirken herkese saygılarımı sunar herkesin hayatı kendine derim arkaşlar.
