beyni yıkanmış yobazların her dinde olduğunu bir kez daha kanıtlamış film. kızın anasını döve döve sündüresim geldi. lan bi sus ne mıymıntı bir şeysin sen. acıdan isyan eden kıza yok bu küfüre girer yok tanrı yok papaz de. yeter ulan. 8 10 yaşında bebe nereden anlasın dinmiş tanrıymış. bi rahat bırak kızcağızı yahu. tamam yeri gelince söyle diyeceğini ama her dakika her dakika içim bunaldı be. elim ayağım titredi sinirden.
insanı derin hüzünlere sürükleyen, etkisinden uzun süre kurtulamayacağınız bir film. gerçek bir hikayeden uyarlanması ve yaşanılanları tüm çıplaklığıyla yüzümüze çarpması etkisinden kolay kolay kurtulamamanıza sebep oluyor. mutlaka izlenmeli.
dün akşam cnbc-e de rastgelip salakça izleyeyim bari dediğim filmdir.
allah belasını versin gece gece ağzıma sıçtı.bütün psikolojimi altüst etti.
lan bu kadar acımasız bir hayat hikayesi bu kadar açık mı anlatılır.resmen dün geceden beri hala etkisi devam ediyor.izlemeyin psikolojinizi bozmayın... yada izleyin; bu bela hastalığı ve çaresizlikten dine sığınmaktan başka bir yol bulamayan bir kızcağızın dramını yaşayın.
hayat dolu küçük bir kızın, hastalığı sebebiyle son aylarını hiç hareket etmeden, sadece tavana bakarak geçirmesini anlatan gerçek bir hayat hikayesi. kızın annesi ve teyzesine temiz bir sopa çekmek istedim izlerken. ama izledikten sonra bazı sahneler sebebiyle tüylerim hala diken diken oluyor.
--spoiler--
müzik kutusunun içinde babasının bulduğu ve ayakta olduğu son saatlerde hoşlandığı çocuğa ondan hoşlandığını belirttiği kalp içerisinde isimlerinin yazılı olduğu kağıt,
"baba beni viyana'ya götür demesi. ama sonra anlıyoruz ki, viyana hoşlandığı jesus'un çalıştığı pastanenin adı.
babasının öldüğü sahne.
ve tabii ki son nefesini verdiği o anlar. hastalığı sebebiyle artık görmeyen ama hala gülen gözleriyle ne kadar mutlu olduğunu söyledikten sonra...
--spoiler--
yazarken bile tüylerim ürperdi. uzun zamandır etkilenmemiştim bir filmden böylesine. ah be küçük kız, gece gece gözyaşlarına boğdun beni.
