"estetik ve sanattan anlamayan" insanların sıkıldığı yerlermiş. arkadaşım siz camiiye chelsea - liverpool maçını izlemeye mi gidiyorsunuz? ibadettir bu. yok eğer allaha yakınlaşmak size batıyor,sıkıyorsa, bilemem orasını...
şimdi göz var mizan var, camiler kiliseler (arkadaş katedrali kastetmiştir herhal) kadar kasvetli değil, ama mimari olarak öyle hoş yerler de değillerdir. ama kesinlikle önemsizdir bu. nasıl ki kilise her ne kadar kasvetli olursa olsun hristiyan için ne ise cami de mescit te müslümana odur. mesele ruhun sıkılmamasıdır. sıkılıyorsa zaten zsiktir et, sıkılmıyorsa ameleliğe devam. *
her caminin kendine öz farklı uhrevi bir havası vardır. bu uhrevi havayı yansıtan duvarlar, motifler, avizeler değildir pek tabbi ibadet aşkıdır. allah'ın evidir sonuç itibariyle.
möhim olan gören gözlerin nasıl baktığıdır. ha doğrudur kimi camiler oldukça pistir, caminin demribaşı olmuş dişsiz dedeler olduğunca godiktir iticidir ulan. sonra abi namz çıkışında ele ayağa yapışan dilenciler çingeler iyk öyk buyk.
camiyi eğlence merkezi sananların saçma sapan yorumudur.
eğlenmeye mi gidiyorsun, ibadete mi?
onu geçtim zorla mı götürüyorlar? sıkılıyorsan, canın istemiyorsa gitme arkadaşım çok mu zor?!
camiden sıkılabilmek için giden kişinin ne yaptığını bilmemesinden kaynaklanmaktadır. Cami ibadethanedir, eğlence yeri değildir. Ne yapacağını bilmeyen denyo da değil camide tiyatroda, sinemada hatta stadyumda bile sıkılır.
Ayak kokusu takıntısı da bu denyoluğun getirdiği gerekleriden biridir. Ayak kokusu olmaması için abdest alınılır. Ama bunu bilmeyen ve nereden sallasam diye düşünen kişilik bardaki osuruk, birahanedeki sidik kokusundan nedense hiç ama hiç rahatsız olmaz.
hayat hakkında en ufak bir fikri olmadığını varsaydığım ( Bazıları hariç ) imamın bol keseden saçma sapan konuşmalar yaparak size hayat dersi vermeye çalışması olayıdır sıkıcı olan. ibadetten sıkılanın zaten camiye gelmesi hıyarlık olur. zira cami sinema ve tiyatro değil ki , oradan alacağı hazla camiden alacağı hazzı aynı sanmak büyük bir şabalaklıktır.
ancak bende sıkılıyorum arada neden mi? hemen açıklayayım.
kurban bayramı için namaz kılmaya gittik babama birlikte babam zaten bayramdan bayrama camiye giden şeker mi şeker bi adamdır.ne dindarla ne dinle sorunu vardır adam gitmiyor işte. lafı fazla dolandırmadan o gün imam vaaz veriyordu ben imamın vaazında iki parçalık pot kırma ( Sıçma) gördüm. hatta bu iki parçanın birinci kısma sıçma ikinci kısmı sıvama bölümüydü.
part 1 -
badem bıyıklı imam : sevgili müminler görüyorum ki aramızda şafi arkadaşlar var siz anlamazsınız ama ben burdan görüyorum anlıyorum ben size kendi mezhebimize göre namaz kıldırıcam , onlar kendi istedikleri gibi kılsınlar.
o sırada yanımda oturan adamın kıpkırmızı olduğunu gördüm belli adam şafiydi veya başka bir mezheptendi. orada pek çok kişiyi zor duruma soktu bu imam amca.
part 2 -
dua süreci başladı namazdan önce şöyle bi dua edelim dedi heralde normaldir eder.ancak önce bazı açıklamarda bulundu o ara philipinlerde mi nerde bir deprem olmuş ve pek çok insanoğlu ölmüştü.
badem bıyıklı imam : biliyorsunuz kü (ki) filipinlerde bir deprem meydana geldi orada pek çok müslüman kardeşimiz öldü allah onların ruhlarına rahmet eylesin , tabi diğer insanlarda öldü.
bu lafı duyduktan sonra imamla olan tüm bağım koptu terk edip çıkacaktım camiyide doluydu kimin üstüne basaydım bende o gün ne namazı kılacak hal kaldı ne derman allah bilir artık bizim o gün ki akibetimizi.
peki böyle bir imamım sığırlı eşliğinde ben o gün camiden sıkıldım bitsin dedim şu iş , çünkü o adamın bana yol gösterici olma olasılığı neydi insanları önce mezhepleri sonra dinleri ile ayırdı gözümün önünde ve herkes amin dedi. ölenlere rahmet duası ederken müslüman kardeşimiz dedi ve diğerleri dedi hatta diğerlerine dua etmedi. bu imam varken o camide ne kadar kalırsınız?
geçerliliği olmayan önerme.
camii ve benzeri yerler ibadethanedir, bu tip yerlerde can sıkılmaz aksine huzur bulunur.
ama içinde zerre inanç taşımayan biri için değil içeriye girmek dışarıdan baktığında bile canı sıkılır.
ben camii'ye giderim arkadaş, maneviyatımın orada güçlendiğini allah'a yakınlaştığımı hissederim ama tüm bu duyguları yaşamak ve güçlendirmek için illa camii'ye gitmeme de gerek yok.
mantığımı kullanırım ve allah'ın varlığını bana hatırlatan her şeyde bu duyguları tekrar tekrar yaşarım.
