polis taksim meydanından çekildiğinde polisle çatışmak ve başbakanlık çalışma ofisini basmak için beşiktaş'a giden, taksim - beşiktaş arasında da ne buldularsa yakıp yıkan, polisten doğal olarak karşılık gelince de kendilerini camiye atıp bu kutsal mabede de saygısızlıkta geri durmayan ve sonrasında mağdur edebiyatı yapılarak haklı çıkarılmaya çalışılan edepsiz, haysiyetsiz, ikiyüzlülere yakışacak iştir.
polis onları durup dururken kovalamıştı da bu gariplerim canlarını zor kurtardıkları için ayakkabılarını çıkarma zahmetinde bulunamamışlardı değil mi? ellerinde kolalarla camiye girip orayı çöplüğe çevirmek ve camide defalarca dudak dudağa öpüşmek zorunda kalmışlardı polis şiddeti yüzünden!
biber gazından başını duvara vuran ben,camideki bir yerleri yumruklayana hak verdim,sevgilisiz eylemde arkadaşlarına yer yer sarılıp destek alan ben sevgilisini bir defa öpüp geri çekilen insana hak verdim,gözlerini açamayıp sağa sola savrulan ben caminin içinde sağa sola savrulan adama hak verdim. (bkz: kahrolsun bağzı şeyler) siz bilmezsiniz biber gazını,dokunduğun tek bir insanın verdiği güveni.
direnişçilerin yediği boktur efenim, birisi de görüntülerde burası cami yapmayın dememiş, bu adamlardan mı hayır gelcek, daha dine saygısı yok bunların.
bir '' camide'' bir hocanın küçücük çocuğu çağırıp gizlice çocuğa neler yaptırdığını ( dilim bile varmıyor) biliyorsak, camide iki kendini bilen insanın da öpüşmesi çok büyük olasılıktır.
