çok güzel. hep kaçarım cami ya da mescitlere. namaz kılarım kuran okurum belki başka kitap okurum bazen uyurum. çok huzurlu yerler. tek problem içeri girip çantamdan çıkardığım elbisemi giyip başımı örttüğümde her hareketimi ezberlemeye çalışır gibi seyreden kadınlar. o gözler de olmasa keşke. ya da olsun. camiler dolsun.
vakit öğle ikindi arası, yumuşacık halıların üzerinde elinde sarı boncuklardan yapılmış bir tespih, sırtını serin bir kolonun arkasına yaslayarak horul horul kestirmek, şekerleme yapmak.
huzurlu, dingin bir ortam, ara sıra kulağa akseden dua mırıldanmaları, uzaktan bir yerlerden gelen kuran okuyan hacı dedelerin diniltileri, sebepsiz yere koşan çocukların ayak sesleri, yankılanan çığlıkları... ruhu dinlendirgeç bir atmosfer...
mekan tenha ise şerkerleme yapmak için uygun bir ortam.
ibadet tüm hayatımızı çevrelemiş ve o na ulaşmak için atılan her adım ibadettir. cami müslümanların ibadet, toplanma , dinlence , istirahat, muhabbet mekanıdır. islam kolaylık diniyken biz niye haramlaştırırız bahşettiği helalleri kendimize..
fazlasıyla alkol alınıp da gidecek yer bulunamayan bir gecede her ne kadar "güvenli" açıklaması yapıldıysa da yapılan hatalardan sonra allaha sığınmak gibi görülebilecek durum.
rahmetli dedemin sagligi zamaninda her ramazan ayinda bayramdan onceki son 10 gun degil uyumak camiden hic cikmaz orda yasardi.torunlari iftarlik goturur hatta bazi zamanlar ben de yaninda kalir camide gecelerdim.insana huzur veren kendi ic dunyasi ile basbasa kalmasini saglayan guzel bir ortamdir aslinda camiler.
