çocukken kur'an kursunda kepaze edilmeye çalışılan yazları hatırlatan hadisedir.
kurstan kendini kovdurmak isteyen cesur yürekler minareden dönemin popüler şarkılarını söylerdik ve muhit de fatih olduğu için ciddi bir takipçi edinmiştik. hele ömer yok mu piç ömer... arapça şarkı söylerdi o. arabistan'da yaşarlardı, dedesinin yanına gelirlerdi yazları. değişik bir arabaları vardı, station dedikleri türden bir kasaya sahip. emrullah küfür etmişti minarenin mikrofonundan o çok beter yemişti kızılcık sopasını. süleyman(bugün çok önemli bir siyasi şahsın oğludur kendisi) da galatasaray kadrosunu sayardı.
sanırım çocukken gayet eğlenceli tiplermişiz lan biz.